Hakkında
Doç. Jan Hanuš Máchal (25 Ekim 1855, Nové Dvory - 3 Kasım 1939, Prag) Çek Slavolog, edebiyat tarihçisi, filolog ve mitoloji uzmanıydı.
Tábor'daki gramer okulundan (ona Slav dillerini öğreten Václav Křížek'in yönetimi altında), Viyana ve Prag'daki üniversitelerden mezun oldu; 1882'den itibaren yedek ve 1884'ten itibaren Německý Brod'daki spor salonunda öğretmen; Felsefe Doktoru 1887; 1888'den itibaren Prag'daki Žitná Caddesi'ndeki spor salonunda bir öğretmen; Çek Akademisi'nin ilgili üyesi (1891) ve Prag'daki Çek Üniversitesi Felsefe Fakültesi'nde Slav edebiyatı özel doçenti (1894). 1901'de Prag'daki Charles Üniversitesi'nde karşılaştırmalı Slav edebiyatı tarihi profesörü oldu ve Çek Akademisi ile Çek Kraliyet Bilimler Topluluğu'nun olağanüstü bir üyesiydi.
Slav şarkılarına ve Güney Bohemya folkloruna ilgi duydu, edebiyat ve folklor arasındaki ilişkiyi, Çek tiyatrosunun tarihini inceledi ve Slav mitolojisinin incelenmesi için kaynakları eleştirel bir şekilde değerlendirdi. 1878'den bu yana edebiyat alanında faaliyet gösteren yazar, (Český Jih, Tábor, Otavané, Ohlas od Nežárky, Květy, vb.) dergileri için Rusça, Lusatça ve Sırpça'dan çevrilen makaleler yazdı. Bir yazar olarak romantizmden eleştirel gerçekçiliğe geçti. Karşılaştırmalı monografileri derinlemesine inceliyor ve edebi anıtlarımızın fikrinin ve biçiminin kökenini ve bağımlılığını ayrıntılı olarak izliyor.
Dergilerde ve mesleki antolojilerde birçok mesleki makale ve makalenin yazarı
Unvan:
Yazar, Tarihçi, Filolog, Mitoloji Uzmanı
Doğum:
Nové Dvory, Avusturya İmparatorluğu, 25 Ekim 1855
Ölüm:
3 Kasım 1939
Okurlar
4 okur okudu.
2 okur okuyacak.
Kitaplar
Sözler ve Alıntılar
Bütün Slavlar, yıldızlar ve insanlar arasında yakın bir ilişki olduğunu iddia ederler. Gökyüzünde ne kadar yıldız varsa yeryüzünde o kadar insan vardır. Her insan doğduğunda kendine ait bir yıldızı olur ve sona yaklaştığında o yıldız yeryüzüne düşer, adam ölür ve ruhu bulutlara doğru süzülür.
Sayfa 68Kitabı okudu
Ortaçağda Polonya’nın mutsuz kaderini paylaşmak üzere hatırı sayılır bir krallık kuran Litvanyalılar dışında, Baltık halkları tarihte çok az rol oynadılar. Kabile örgütlenmelerinin ilkel biçimlerini, yaşam tarzlarını, dinlerini ve dillerini olağanüstü ölçüde koruyarak medeniyetten uzakta yaşayan bu halklar, onlara boyun eğdirmek isteyenlerle boy ölçüşemezlerdi; gerçi Slavların yönetiminde Almanlarınkinden daha az güçlük çekiyorlardı.
Sayfa 127Kitabı okudu
Eski Çekler, kadınların yüzlerine, domuzların vücutlarına ve atların bacaklarına sahip oldukları söylenen Jezenky’e aşinaydı. Mağaralarda yaşayan, insanları uyuttuktan sonra gözlerini çıkaran, mağaralarında küçük lokmalarla besledikleri küçük çocukları kaçıran Jezenky’e hala inanılmaktadır. Eski Polonyalılar da onları biliyorlardı.
Sayfa 58Kitabı okudu
Şiddet sonucu ölen annelerden doğan veya vaftiz edilmeden ölen çocukların ruhları Navky olarak kişileştirilir. … Ormanlarda ve bozkırlarda yaşarlar. Körpe mısır olarak görülmeleri yaygındır. Gündüzleri ağlayıp feryat ederek tarlalarda yürürler. Yazın nehirlerde ve göllerde yüzerler, neşeyle suyu döverler; peri haftası boyunca tarlalarda ve çayırlarda koşarlar. “Annem beni doğurdu ve beni vaftiz etmeden bıraktı.” diye yakınırlar. Vaftiz edilmeden ölmelerine izin verenlere öfkelidirler ve feryatlarını işiten her kimse, “Seni Baba Tanrı, Oğul Tanrı ve Kutsal Ruh Tanrı adına vaftiz ediyorum.” demelidir. Bu onları özgür kılacaktır ama 7 yıl boyunca kendilerine acıyacak kimseyi bulamazlarsa su perilerine dönüşürler.
Sayfa 41Kitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
