Krishnananda Sözleri ve Alıntıları
Krishnananda sözleri ve alıntılarını, Krishnananda kitap alıntılarını, Krishnananda en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Korkularımızı hissedeceğimize onları dram halinde yaşarız. İçimizdeki çocuğun duyduğu paniği telafi etmek için politik oluruz. Enerjimiz dışa yönelir, böylece ne yapar eder çocuğun ihtiyaçlarını karşılarız. Bunu yapabilmek için manipülasyon, kontrol, baskı veya her ne yol işe yarıyorsa onun stratejisini geliştiririz. Bu stratejileri çocukluktan beri geliştirip mükemmelleştiriyoruz.
Instead of feeling our fears, we experience them as drama. We become political to compensate for the panic our inner child feels. Our energy is directed outward, so we meet the child's needs no matter what we do. To do this, we develop a strategy of manipulation, control, pressure or whatever works. We have been developing and perfecting these strategies since childhood.
Sayfa 42 - Storytel Sesli KitapKitabı okudu
Her ilişkinin terk edilme ve mahrumiyet duygularımızı kışkırtacağını bir türlü göremiyoruz. Hiç kimse içimizdeki boşlukları dolduramaz. Bu boşluklar ancak terk edilme ve mahrumiyet yaralarını onların farkında olarak yaşamakla dolabilir.
We fail to see that every relationship will provoke our feelings of abandonment and deprivation. No one can fill the voids within us. These gaps can only be filled by experiencing the wounds of abandonment and deprivation by being aware of them.
Sayfa 136Kitabı okudu
Kadın, kocasının o konuştuğunda nadiren kendisini dinlediğini, bunun yerine gazetesini okuduğunu veya başka bir şey yaptığını itiraf etti.
Sonra ortaya çıktı ki çocukken de kimse onu dinlememişti ve aslında birisinin onu dinlemek için zaman ayırıp ilgi göstereceğini hayal bile edemiyordu. Kimse onu dinleyecek kadar sevmemişti. Destek görmediği ve kendini önemsiz hissettiği için içindeki çocukla tüm temasını yitirmiş, çevresiyle hiç yakın iletişim kurmadan yaşamaya kendini alıştırmıştı. Erken yaştaki yoksunluğunun üzerine kurduğu rutin bir hayatta kalma yöntemi ile tüm korkularının üzerini örtmüştü.
She admitted that her husband rarely listened to her when she spoke, instead reading the newspaper or doing something else.
It turned out that no one had listened to her as a child either, and in fact she could not imagine that anyone would take the time and interest to listen to her. No one loved her enough to listen to her. Because she felt unsupported and unimportant, she had lost all contact with her inner child and had accustomed herself to living without any close contact with her environment. She had covered all her fears with a routine survival method she had built on her early deprivation.
Sayfa 36 - Butik YayıncılıkKitabı okudu
The End
"Yine bir çocuk ol ve artık kendinden kaçmayacaksın. Kendi içinde koşuyor olacaksın - meditasyon yapan için tek yol budur. Dünyevi olanlar kendinden kaçar, arayış içindeki insan bu yaşamın, bu bilincin kaynağını bulmak için kendi içinde koşar. Ve kaynağı keşfettiğinde sadece kendi yaşam kaynağını değil, evrenin, tüm kozmosun yaşam kaynağını keşfetmiş olur.
İçinde müthiş bir coşku yükselir. Yaşam her an bir şarkıya, bir dansa dönüşür."
~
"Be a child again and you will no longer run from yourself. You will be running within yourself - that is the only way for the meditator. The worldly runs away from himself, the seeker runs within himself to find the source of this life, this consciousness. And when he discovers the source, not only his own source of life discovers the source of life of the universe and the entire cosmos.
A tremendous enthusiasm rises within him. Life turns into a song, a dance at every moment."
- Osho, Satyam, Shivam, Sunderam
Sayfa 284Kitabı okudu
Bunu herkesin okuması gerek
Açılmak istiyoruz, ama incinmek istemiyoruz. Ne yazık ki yaşam bu tür garantiler sunamıyor. Hatta aksine, eğer açılırsak büyük olasılıkla kendimizi terk edilmiş, ihanete uğramış, bir şekilde mahrum bırakılmış hissedeceğiz. Diğer kişi her ne kadar sevecen ve anlayışlı olsa da içimizdeki boşlukları dolduramaz. Biz yaşamda ve aşkta üst üste hep bu yarayı açacak şekilde deneyimler yaratırız, çünkü acıyı yaşamak zorundayız - derinlemesine ve sonuna kadar. Bu, bizim derinliğimize ve yalnızlığımızı derinlemesine kabullenişimize açılan kapıymış gibi gözüküyor. Aynı zamanda da bu acıya girme düşüncesi son derece ürkütücü oluyor.
We want to open up, but we don't want to get hurt. Unfortunately, life does not offer such guarantees. On the contrary, if we open up, we are likely to feel abandoned, betrayed, somehow deprived. No matter how loving and understanding the other person may be, they cannot fill the emptiness inside us. We repeatedly create experiences in life and in love that open this wound, because we have to experience the pain - deeply and to the end. This seems to be the gateway to our depth and our deep acceptance of our loneliness. At the same time, the thought of entering into this pain is extremely frightening.
Sayfa 124Kitabı okudu
"Devamlı bir şeyler aranırsın, bildiğin, ama unuttuğun bir şeyler. Silik bir anı, kayıp bir hatıra ve onun yarattığı boşluk sadece bir boşluk değil bir yaradır ve acıtır. Çünkü dünyaya gelirken beraberinde bir şey getirmiştin ve onu bir yerlerde yitirdin. Ve bu kalabalık evrende onu tekrar bulman imkansız gibi gözükür. Ama bulamazsan hayatını boşuna geçirmiş olursun; bir acı, manasız bir arzu, dindiremeyeceğini bildiğin bir susuzluk. İşte bu, toplumun her çocuğa karşı işlediği en büyük suçtur. Başka hiçbir suç bundan büyük olamaz. Bir çocuğun güvenini yok etmek tüm hayatını mahvetmek demektir, çünkü güven öyle değerlidir ki onu yitirdiğin anda kendi varlığın ile tüm bağım da koparmış olursun. Güven, seninle varoluş arasındaki köprüdür. Güven, sevginin en saf halidir."
Osho, The New Dawn
"You are always looking for something, something you know, but have forgotten. A faded memory, a lost memory and the emptiness created by it is not just an emptiness, it is a wound and it hurts. Because you brought something with you into the world and you lost it somewhere. And it seems impossible to find it again in this crowded universe. But if you don't find it, you will have spent your life in vain; a pain, a meaningless desire, a thirst that you know you cannot quench. This is the greatest crime that society commits against every child. No other offence is greater. To destroy a child's trust is to ruin his whole life, because trust is so precious that the moment you lose it, you break all connection with your own being. Trust is the bridge between you and existence. Trust is the purest form of love."
Sayfa 122Kitabı okudu
Kendimizde hak görmemiz ve tepkiselliğimiz başkalarını, özellikle de sevgilimizi, bizden uzaklaştırır. Biz korku ve acıdan kaçmazsak karşımızdakinin açılması da kolaylaşır. Ve biz tetiklenen acı ve anıları paylaşabiliyorsak bu daha da derin bir yakınlığa yol açar.
Our self entitlement and reactivity pushes others, especially our loved ones, away from us. If we do not run away from fear and pain, it will be easier for the other person to open up. And if we can share the pain and memories that are triggered, this leads to even deeper intimacy.
Sayfa 137Kitabı okudu
Gerçeklik denen senfonide bir nota olmalısın.
𝗠𝘂𝘁𝗹𝘂𝗹𝘂𝗸 𝗴𝗲𝗿𝗰̧𝗲𝗸𝗹𝗲 𝗮𝘆𝗻𝛊 𝗳𝗿𝗲𝗸𝗮𝗻𝘀𝘁𝗮 𝗼𝗸𝗺𝗮𝗸𝘁𝛊𝗿.
Mutluluk, seninle gerçek arasındaki uyumdur. Mutsuzluk, seninle gerçek arasındaki uyumsuzluktur.
~
𝗛𝗮𝗽𝗽𝗶𝗻𝗲𝘀𝘀 𝗶𝘀 𝗯𝗲𝗶𝗻𝗴 𝗼𝗻 𝘁𝗵𝗲 𝘀𝗮𝗺𝗲 𝗳𝗿𝗲𝗾𝘂𝗲𝗻𝗰𝘆 𝘄𝗶𝘁𝗵 𝗿𝗲𝗮𝗹𝗶𝘁𝘆.
Happiness is harmony between you and reality. Unhappiness is the mismatch between you and reality.
Sayfa 274Kitabı okudu
Korkularımdan kaçıyordum. Ve bu kaçış beni kendi yumuşak yönümden, kırılganlığımdan ve derinliğimden uzaklaştırıyordu. Bu uzaklık kendini ilişkilerimde de gösteriyordu. Sevgililerim kırılganlığımın izdüşümlerini taşıyorlardı ve ben de onları fazla "yapışkan" veya korkak bularak reddediyordum.İçimdeki en derin korkularla temas halinde değildim; aşktan ve kaybetmekten korkuyordum.
Temelde inanıyordum ki eğer durup da korkularımı incelersem beni ele geçirebilirlerdi. Kısacası tüm korkularımın yerine başka bir şey koyabilmek üzerine kurulu bir yaşam tarzını seçtim.
I was running away from my fears, and this running away distanced me from my own softness, fragility and depth. This distance manifested itself in my relationships. My lovers bore projections of my fragility and I rejected them as too "clingy" or cowardly.I was out of touch with my deepest fears; I was afraid of love and loss.
I basically believed that if I stopped and analysed my fears, they could take over me. In short, I chose a way of life based on replacing all my fears with something else.
Sayfa 8Kitabı okudu
Kimseyle yakınlık kurmamaya özen gösterdim; kendimi zorlayıp hep daha iyisine erişmeye uğraştım. Bir etkinlikten diğerine koşturdum. Elde ettim; memnun ettim; onay ve takdir bekledim; hepsini de içimdeki korkuları ve boşluğu hissetmemek için yaptım.
I took care not to get close to anyone; I pushed myself, always trying to do better. I rushed from one activity to another. I achieved; I pleased; I sought approval and appreciation; and I did it all in order not to feel the fears and emptiness inside me.
Sayfa 9Kitabı okudu