Taş ve nefes...Ongözlü Köprü
ve altında kıvrıla kıvrıla akan Dicle.
Bazalt mezartaşı ve suya hükmünü düşürmüş ses ve öfke
Diyarbekir'de hikayelerin son cümleleri suya atılmış hakikat taşlarıdır.
Kendimi döke döke gelmişim buralara,
Kim anlattı beni sana böyle iyi biliyorsun
Uyandım şafak söküyor
Aklımda gün batımı
Kaç hayat yaşadık beraber
Benim bilmediğim ?
Kaç aşkın gün dökümü
Kulağıma fısıldadığın suret uğurladı