MUTLU AŞK YOKTUR
İnsan her şeyi elinde tutamaz hiç bir zaman
Ne gücünü ne güçsüzlüğünü ne de yüreğini
Ve açtım derken kollarını bir haç olur gölgesi
Ve sarıldım derken mutluluğuna parçalar o şeyi
Hayatı garip ve acı dolu bir ayrılıktır her an
Mutlu aşk yoktur
Hayatı Bu silahsız askerlere benzer
Bir başka kader için giyinip
HALKIN AYAKLARINDAN DOĞAN BU ŞARAP
Ah bu şarap değil halkın ayaklarından doğan
Dostum o bizim kanımızdır
Dokun geceye dokun yağmura dokun gözyaşlarına
Bizler doğan altının kar’ı
Ey şiir
Bizler bu zalim bağbozumu gibiyiz
...
Diyorsun aşkımızın sürmesiyse dileğin
İsterim bana değgin yapacağın şu portre
Yaşayan bir kurt gibi yüreğinde çiçeğin
Konusunda gizli konu içersin
Ve bağlasın sevdayı doğacak güneşlere
...
Kapıya çivilenmiş kuşa dönsem de yine
Bakın hayır diyorum evet dediğinize
Ceza görmez olunca özgüven gelmiş size
Ben yanıt bile vermem sizin gibilerine
...
Neyim ben neydim diye olur hor görüldüğüm
Belleğimde yer etmiş bir tek gök bir tek ece
Taşırım eteğini yoksul olsa da nice
Bağlılığımdan başka yok benim mavi göğüm
İnanmam hep senin başkalaşmana
Ancak mutsuzluğumdur benim istediğim zevk
Konduğum ağaçta bir yeşil dal da çok bana
Kaçarım bir çayırdan bir tane gül uğruna
Bir sövgüden başka nedir bir çiçek