Hakkında
Harbiye'yi birincilikle bitiren Bursalı Manavoğlu Nevres Bey, siyasi cereyanlara kapılarak ordu saflarında kendisini bekleyen parlak istikbali kaybetmiş bir askerdir.
İttihat Terakki'nin iktidar yıllarını sürgünlerde geçiren Nevres Bey İttihat Terakki'nin sükutuyla İstanbul'a döndü.
Bilahare İstanbul'un işgali üzerine Anadolu'ya geçerek memleketi Bursa'da Redd-i İlhak Cemiyeti'nin kurucuları arasında yer aldı ve gazete çıkararak Milli Mücadele'yi destekled.
Sonraki gelişmelerden rahatsızlık duyarak 1924'de son halife Abdülmecid Efendi ile birlikte yurdu terkeden Nevres Bey Cidde savunmasını organmize etti ve Kral Abdullah'ın harbiye nazırlığını yaptı.
1928'de Ürdün'de öldü.
Unvan:
Asker, Yazar
Okurlar
35 okur okudu.
11 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Ekmeğini hükümet kapısından bekleyen bir adamın hürriyetinden bahsetmek, bizim an'anemiz (geleneğimiz) dahilinde zatí'z zeve (evli) bulunan bir kadının serbesti-i hukukunu (evlenmekte serbest olduğunu) iddia etmekten de daha gülünçtür. Çünkü, tatlik edilen (boşanan) bir kadın için başka bir zevcin (kocanın) dest-i himayesine nailiyet kabil(dir) (himayesine kavuşmak mümkündür); fakat, kovulan bir memur için artık her türlü muavenet (yardım) kapısı mesdûddur (kapanmıştır). Binaenaleyh, her yerde ve bilhassa içtimai, ahlaki, kanuni ve iktisadi mefkûreleri bizim gibi olan bir memlekette, bir memurun hürriyetinden ve hürriyetperverliğinden (hürriyet taraftarlığından) bahsetmek kadar manasız bir şey olamaz.
Fatih, İstanbul'un her itibarla olan ehemmiyetini takdir etmiş; fakat, müstakbel payitahtın (gelecekteki başkentin) fethi için erkân ve umeradan (devlet adamları ve komutanlardan), mütehassisin ve ulemadan (uzmanlardan ve alimlerden) danışmadığı kimse bırakmamıştı. En yakını, yani veziri (Çandarlı) Halil Paşa, kendisini bütün diğer teşvik âmiz (teşvik edici) fikirlere rağmen bu teşebbüsten menetmeye çalışıyor: fakat, millet bir Kabe-i siyasiye (siyasi Kabe) gibi oraya teveccüh ediyordu (yöneliyordu). Fatih, harikalar göstererek Istanbul'u almış ve bu fethe mani olmak için elinden gelen herşeyi yapan, hatta düşmanla anlaşmaya kadar varan bu tek şahsiyeti, yani Başvezirini de Bizans hükümetiyle beraber ortadan kaldırmıştı.
Muradı Sani (II. Murad) istirahata çekilmiş, dağdağatı saltnattan (saltanatın sıkıntılarından gürültülerinden) uzak bir dem huzur ve istiğrak (huzur ve dünyayı unutma devresi) yaşamak istiyordu. Hıristiyan irtihadının (birliğinin) tehdidi altında genç Padişaha itimat edemeyen evliyâ-yı umûrun (güvenemeyen yöneticilerin) ısrarları tesir etmiyor, münzevi ve müstafi (bir köşeye çekilmiş ve tahtı bırakmış olan) Padişah, kendisini tekrar hayatın teheyyücât ve ıztırabâtına (heyecan ve ıstıraplarına) atmak istemiyordu.
"Padişahsan devletinin başına geç, değilsen Padişahına itaat et. gel orduyu idare et!" dediler. Koştu, geldi, (v)uruştu, yendi ve yine çekildi.
"Büyük Millet Meclisi hükümeti'nin ne olduğunu, İstanbul münevverânına (aydınlarına), mekteplerdeki mütemadi mev'izeleriyle (kesintisiz öğütleriyle) ilk defa Re'fet Paşa (Bele) anlatmaya çalıştı. Tabii hep alkışladık. Ne olursa olsun bize alkış, eğlence lazımdı. Donanma, şenlik, içki, zevk, mektep tatili, iddiayı hamiyet ve müsabaka-i vatan-perveri (hamiyet iddiası ve vatanseverlik yarışı) olduktan sonra öte tarafını düşünmeye ne hacet vardı, "elbet onu düşünenler düşünmüş, iyisini bulmuşlar"dı.
İnsan; vatandaşlarının o süfliyetine mukabil (bayağılığına-al-çaklığına karşılık) Hicaz'ın bu ulüvv-i cenâbını (alicenaplığını) görünce, taşıdığı Türk nam-ı muazzam-ı tarihîsi (muazzam ve tarihî Türk ismi) namına bir haya ve hicab (utanç) duymaktan kurtulamıyor.
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
112 syf.
10/10 puan verdi
