Hakkında
Unvan:
Yazar
Doğum:
Bingöl, 1 Ocak 1992
Okurlar
12 okur beğendi.
27 okur okudu.
1 okur okuyor.
55 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Ben otuzlarıma merdiven dayamış bir
insanım ve önümde yaşamam gereken yıllar varken, neden gün batımıyla bana kendini hıçkırıklarınla hatırlatıyorsun?
Bir an yaşıyormuşçasına parmaklarını gezindirdi havadaki boşlukta ve sessizliğin tüm hatlarına dokundu.
"Bazen bir doğru, daha büyük bir hataya sebep olur."
Peki ama kendisine bu acıları neden
reva görüyordu, kendisini yazan? Ne amaçlıyor olabilirdi, kendi acıları mıydı yoksa? Tüm bu acıları kendisine bir ün kazandırsın diye mi döküyordu kâğıda? Ne kadar sorgularsa sorgulasın bir sonuca varamayacağını anlıyordu artık ve de daha fazla derine
battığını. Nasıl olur da Ses’i tüm çıplaklığı ile gördüğüne şaştı, oysa Ses yalnızca bir sanrıydı, tıpkı Akaki, tıpkı Rodya ve tıpkı
tüm diğerleri gibi…
Geçmişten süregelen tüm benlerinin baktığı ortak şeyi, gökyüzünü ağır adımlarla ardında bırakarak yürüdü. Yürüdü, yürüdü ve yürüdü, her adımla daha çok yaklaştı hengâmenin
kaynağına. Az ilerisindeki bankta öylece büzüşmüş yatan bir adam gördü mühim çantalı adam. Ölü bir adamdı yatan.
Cesede yaklaştı, açtı ceset ve üşüyordu. Mühim çantasını açtı ve bankta öylece yatan cesedin başucuna bir tomar kâğıt
koydu. Ceset canlandı, kâğıdın kokusunu alınca. İlkin içinden cesedin yanına bir not ya da bir kart bırakmak geçti, ama
sonra kendisini bulanın ceset olduğunu anlayınca vazgeçip arayışına devam etti. Ceset o kâğıt parçalarıyla bedenini canlandıracak şişe şişe sıvılar aldı ve o kağıtlardan daha çok
elde etmek için altında özgürce dolaştığı gökyüzünü kapatacak tahtalar ve taş duvarlar inşa etti. Ceset her geçen gün
daha çok inşa etti ve bedenini canlandıracak sıvıya daha çok sahip olmaya başladı. Bedeninin canlılığını ispat edecek
yığınla bedene temas etti bedeni cesedin. Her geçen gün daha çok sahip oldu ve daha fazlasını arzu etmeye başladı
ceset, sahip oldukları bedeninin canlılığı için yeterli gelmiyordu. Bedeni canlandıkca ruhu ölüyordu cesedin, bunu fark etti mühim adam, ama yine de olsa yine de o tomar kâğıdı
bırakacaktı başucuna. Hüznün melodisini yüksek perdeden duymasına neden olan şeydi, hengâmenin kaynağı..
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
