Meltem Gürle Sözleri ve Alıntıları
Meltem Gürle sözleri ve alıntılarını, Meltem Gürle kitap alıntılarını, Meltem Gürle en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.“Yani insan bir gün bir şeyi yanlış yapar ve bir daha geri dönemeyeceği bir yola mı girer? Belki de sadece incecik bir iplik vardır bizi toplumsal hayata bağlayan, iç dünyamızı onunla uyumlu kılan. Ve bir gün istemeden de olsa o bağı koparabiliriz.”
Sayfa 102 - Can YayınlarıKitabı okudu
Fakat bütün iyi okuyucular bilir ki, bir kitaba dair fikir edinmenin en isabetli yöntemi, onu açıp okumaya başlamaktır. İlk birkaç sayfadan sonra hala okumak istiyorsanız, o kitap sizinle gelecek demektir. Kapağında ne yazarsa yazsın.
Sayfa 419Kitabı okudu
Doğrudur, kadınlar var olamktan çok, sahip olarak tamamlarlar hayatlarını. Susturulmuş arzuların, gerçekleşmemiş hayallerin, kanserleşmiş mutsuzlukların sahipleridir onlar.
Sayfa 173Kitabı okudu
*
"Ne uzundur unutuş, ah ne kısadır sevda."
*
Sayfa 129 - Pablo Neruda
Gençken sınırsız olasılıklarla dolu bir dünyada yaşadığımızı inanırız. Gitmediğimiz bütün yollar hala açık bir şekilde önümüzde durmaktadır. Hayat süprizlerle dolu dur ve bizi beklemektedir. Ancak öyle bir gün gelir ki, bir şeylerin ortasında olduğumuzu hissederiz. Artık olayların başladığı yerde değil izdir. Sonsuz zamanımız yoktur. Seçmediğimiz olasılıkların silikleşip yok olduğunu, gitmediğimiz yolları bir daha asla yürüyemeyeceğimizi anlarız. Önümüzde daha önce farkına varmadığımız bir ufuk çizgisi belirir. Bunu düşündükçe irkiliriz.
Sayfa 85Kitabı okudu
"Anlaşılan artık hayatı kendimiz tecrübe etmek yerine, o tecrübenin izini satın alıyorduk. Hem de başkalarının canı pahasına. Bizimle beraber eskiyip ağaran kotları değil de başkalarının hayatlarına mal olanları giyiyorduk.
Kot kumlama işçileri, daha "yaşanmış" görünen pantolonlarımız olsun diye silikozis hastalığına yakalanıp birer birer öldüler. Hala ölüyorlar. Bilerek ya da bilmeyerek onların ömrünü üstümüzde taşıdık. Size ağır gelmiyor mu? Bana geliyor. "
Sayfa 45Kitabı okudu
Tecrübe garip şey. Benimki size görünmez. Sizinki de bana. Onun için ortak geçmişten gelsek de, kendi tecrübemizin içinde yapayalnız oturuyor olabiliriz.
Sayfa 50 - CanKitabı okudu
Hatta bazan öyle olur ki, siz dönüşü olmayan bir noktaya geldiğinizi düşünseniz bile, hoş gülüşlü biri çıkıp gelebilir ve dünya ışıkla dolabilir.
Bizi mahvedenin kabalıklar olduğunu zannederiz. Oysa, asıl incelikler yıkar hepimizi.
İncelikler yüzünden..
“Karamazov Kardeşler çok büyük bir romandır. Hatta belki de en büyüğüdür. Dostoyevski bu romanın içine dünyaları sığdırmıştır. Onun için, "Bir Roman, Bir Sahne" oyunu oynuyor olsak, bu romanı anlatacak kişinin en iyi sahneyi seçebilmek için saatlerce düşünmesi gerekir. Bunu kabul etmekle beraber, hiç tereddüt etmeden en sevdiğim sahneyi söyleyebilirim: Babasını öldürdüğü suçlamasıyla yargılanan Dimitri Karamazov, saatlerce süren sorguda yorgun düşüp uyuyakalır. Uyandığında başının altına bir yastık konduğunu fark eder. O vakte kadar canla başla suçsuzluğunu kanıtlamaya çalışan Dimitri'nin gözleri dolar, yüzü aydınlanır. Minnet dolu bir sesle, "Başımın altına yastığı kim koydu? Kimdir o iyi yürekli insan?" diye sorar. O kişi ortaya çıkmaz ama Dimitri değişmiştir; suçsuz olmasına rağmen kürsüye yaklaşır ve her şeyi imzalamaya hazır olduğunu söyler. Bu küçücük şefkat ânı çözülmesine neden olmuş, başka her şeyi önemsizleştirmiştir.”
Sayfa 95 - Can YayınlarıKitabı okudu