“Senin önüne parlak bir ayna gibi durduğumda, içime baktın ve kendi yansımanı gördün. Sonra dedin ki, “Seni seviyorum” oysa sevdiğin içimdeki kendindir.”
Kitap ilk başta güzeldi. Beğenmiştim baya. Düşüncelerimiz benzerdi. Fakar ortalarda bi bilimsel girdi ki... uyumamak için zor tuttum kendimi. Azimle okudum baya baya. Son 3 bölümle telafi etti. Okunur ama elinizde daha kötü bir kitap varsa. Çoka alıntı yaptım, yine de düşüncelerim pek olumlu değil. Bir kere ısıtıp ısıtıp aynı şeylerden bahsetmiş. İkincisi; ben hayatımda bu kadar kopuk konulara sahip kitap görmedim. Her konudan bir şeyler yazmış. Bu sıktı beni. İnsan her konuya ilgi duymaz çünkü. En azından ben duymam. Neyse, alıntıları iyiydi. Dolu dolu muydu? Hayır. Ara sıra katılmadığım düşünceleri vardı. Ha bu arada kendiyle arada çelişiyor. Bunu son 2 bölümde daha iyi fark ettim.
Her birimizin içinde tükenmeyen ve bizi gerçek insan yapan insanın asaletine, yaşamın kutsallığına, sevginin, aşkın hatırına ve barışın güzelliğine adanmıştır.
Merhaba,
Bugün sizlere @venedikyayinevi 'nden #nilgünnart kaleminden #sevgiyiarayaninsan adlı kitabı ile geldim
Kitabın öncelikle kapak resmi ve ismi çok ilgimi çekmiştiuzun süredir kitaplığımda okunmak için bekliyordu kısmet bu aya imiş
Böylelikle Ağustos ayının son kitabı oldu #sevgiyiarayaninsan
Kitap kişisel gelişim tarzında arada