Hakkında
Yusuf oğlu Nusret Kesemen, Kazak kasabasında bir işçi ailesinin çocuğu olarak doğdu. Orta öğrenimini Kazak'da tamamladıktan sonra Baku'ya gelerek Azerbaycan Devlet Üniversitesi'nin Gazetecilik Fakültesini bitirdi (1966- 71). Edebi ilgileri öğrencilik yıllarında başlamış, ilk şiir kitabı 'Sevirsense' 1971'de yayımlanmıştır. 1978-85 yıllan arasında Azerbaycan Yazarlar Birliğinde danışman olarak çalıştı. Daha sonra, Cafer Cabbarlı adına Film Stüdyosu'nda baş redaktör olarak çalışmıştır.
Nesli içinde, içtimaî meşelere derin ilgisi, millî şiirlerinin çokluğu, bayat hadiselerine uyanık ve tenkitçi yaklaşımı ile belirir.
Başlıca eserleri: Sevirsense, Bakı, 1971; Gözlerimin qarası, Bakı, 1975; Özüme benzediyim günler, Bakı, 1979; Gümüş yuxular. Bakı, 1981; Teklİkde danışaq, Bakı,1983
Tam adı:
Kəsəmənli Nüsrət
Unvan:
Azerbaycan`lı şair
Doğum:
Azerbaycan / Kazak, 1946
Ölüm:
İran / Tebriz, 15 Ekim 2003
Okurlar
109 okur beğendi.
134 okur okudu.
5 okur okuyor.
64 okur okuyacak.
2 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Məhəbbətin yurd yerində,
Bir həsrət var, lap dərındə,
Bu sevginin əllərində
Nə qaldı ki, qəmdən başqa?
Bir demişəm, yenə deyim,
El sözünü elə deyim,
Qoy dərdimi senə deyim
Kimim var ki, səndən başqa?
Getmək istəyirsən, bəhanəsiz get...
Getmək istəyirsən,
nə danış, nə din,
Yox ol xəyal kimi dumanda, çəndə.
Nəyimi sevmişdin,
deyə bilmədin,
İndisə yüz eyib görürsən məndə...
Getmək istəyirsən,
bəhanəsiz get,
Oyatma mürgülü xatirələri.
Səsin həmin səsdir, baxışın ögey,
Gedirsən, səsin də yad olsun barı...
"...Heç bilmədim ömrüm necə gəldi, necə getdi... "
-Ağabəyim ağa.
Vətənsiz olana bu Yer kürəsi
Vətənin bir ovuc torpağı deyil.
İletiler
Bir ümid yoxdur ki, onəlli tutam,
Yuxum da gəlmir ki, doyunca yatam,
Hardasan, ay anam,
Hardasan, atam?!
- Alın bu kədərin əlindən məni...
Laldı bu kədərim ağlamır, gülmür,
Dərd verir, verdiyi dərd nədi bilmir,
Niyə gecələrin səhəri gəlmir?!
- Alın bu kədərin əlindən məni...
Nüsret Kesemenli
Nə biləydik...
Nə biləydik bu sevginin sonu yox,
Nə biləydik dünya belə dönəcək.
Nə biləydik sevgi adlı bu qonaq
İkimizin aramızda öləcək...
Yuxu gördük... gah qorxulu, gah da şən,
Boğdu bizi tərəddüdlər axarı.
Yuxularda əllər gördük birləşən,
Nə yozduqsa hicran oldu axırı...
Nə biləydik bu sevginin sonu yox,
Nə biləydik dünya belə dönəcək.
Nə biləydik sevgi adlı bu qonaq
Üzümüzə baxa-baxa öləcək...
Nüsret Kesemenli 🤍🍂
Mən səni unuda bilmirəm, axı
Unutsam nələri unudam gərək
Göylərə baxmışıq aylı gecədə
Unutsam, göyləri unudam gərək!
Dənizi unudum, ya dalğaları?
Xatirən yadımdan çıxaydı barı
Payızda xəzanı, qışdasa qarı
Baharda gülləri unudam gərək!
De, necə unudum mən səni, necə?
Sevgi durna deyil payızda köçə
Yuxuma gəlirsən mənim hər gecə…
Ayları, illəri unudam gərək!
Sənin xəyalındır həsrətlə baxan
Adındır hər saat qarşıma çıxan
Qarışıb şəklinə gözümdən axan
Yağışı, selləri unudam gərək!
Sinəmdə peşiman ürəyim qaldı,
Uçdun əllərimdə lələyin qaldı…
Nələri itirib, bax nəyim qaldı
Nələri, nələri unudam gərək!
Nüsret Kesemenli
Yorumlar ve İncelemeler
Bizim evdə biri vardı, biri yox..
"Şeirsiz olmaz!" deyib oxuduğum hər kitab siyahısına bir şeir kitabı əlavə etməyi adət halına gətirmişəm artıq. Bir xeyli Türk ədəbiyyatından oxuduqdan sonra yenidən Azərbaycan ədəbiyyatına qayıtmağı qərara aldım.
Nüsret Kesemenli hələ uşaq yaşlarımdan qələminə heyran qaldığım şairlərdəndir. Şeirlərinin əksəriyyətinə musiqilər bəstələnmiş və dilimizdə zümzümə halındadır. Bu da onun qələminin axıcı bir dili olduğuna dəlalət edir.
Kitabı oxuyarkən alıntılarımın bəzisinin yorumuna musiqi linklərini də əlavə etmişəm. Keyiflə dinləyin:)
İstər sevgidən, istər Vətənə olan məhəbbətindən, istərsə də ailəsi və övladlarından bəhs edən şeirlərində şairin qələminin ustalığına şahid oluruq.
Böyük zövqlə oxudum və şeirsevərlərə də oxumağı məsləhət bilirəm..
Nüsrət Kəsəmənli haqqında çox şey yazmaq olar ancaq, onları internetdən də oxumaq olar. Mən sadəcə kitab haqqında fikirlərimi yazmaq istədim.
"Oğru olmaq istəyirəm" şeirində şair qayğısız, kədərsiz, ədalətli bir dünyaya işarə edir.
"Biri vardı, Biri yox" şeirində;
'Atalıydı analıydı uşaqlar,
Bizim evdə biri vardı, biri yox"
deyərkən, ürəyim bir cızz etdi. Bu şeiri hər dinləyəndə, oxuyanda kövrəlirəm.
Daha çox yazaraq vaxtınızı almaq istəmirəm.
Oxuyun, feyz alın...
