Oktay Akbal Gönderileri
Oktay Akbal kitaplarını, Oktay Akbal sözleri ve alıntılarını, Oktay Akbal yazarlarını, Oktay Akbal yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ya sen, ya başkası! İkisi birden olamazdı. Biri ezilir, öteki ezerdi. Biri sevinir, öteki ağlardı. Biri kaybeder, öteki kazanırdı. Bu, böyleydi. Böyle olması tabiatın işiydi. Kimsenin yoktu suçu. Olsa olsa belki insan olmaktaydı suç. İnsan neydi ki? Tabiatın elinden ne yapsa kopamayan, onu aşamayan, bilgisine, aklına, düşlerine rağmen tabiatın bir parçası olduğunu bilen buna katlanan yaratık.
Sayfa 121 - Can
Kötülük diyemem ama etik açıdan doğru da diyemem
İlk defa aşkın mutluluğunu duyuyordu. Bunu iyice yaşamak istiyordu. Kötülük müydü birbirinden hoşlanan iki insanın, birtakım bağlara karşı koyarak sevişmesi?...
Sayfa 121 - Can
Bir insanın temasına, sıcaklığına muhtaçtı. Geceden, karanlıktan, boşluktan kurtulmak için...
Sayfa 116 - Can
Artık düşleri unutmasını öğrendim.
Mutlak'ın çirkin egemenliğini bir yana atalım. Mutlak iyi diye bir şey yoktur, mutlak doğru diye bir şey yoktur. Her şey akar değişir, değişiklik bile mutlak değildir.
Aşksız birleşen dudakların, vücutların iğrençliğini düşündü. Sadece beraber yaşadıkları, buna mecbur oldukları için birbirlerini seven, öpen, okşayan iki yaratık.
Sayfa 111 - Can
Boyuna kırılan umutlarını, geciken özleyişlerini, yakalayamadan kaçırdığı mutluluk fırsatlarını. Hayalleri kovmak istemişti o gece. Düşünmeyen bir kafa, işlemeyen bir akıl sahibi olmak ne iyiydi.
Sayfa 110 - Can
Şarap değildi böyle dört yanını karmakarışık gösteren. Çok içmedi zaten. Bu üçüncü bardaktı. İkinci sigara. Ama hayalde oynanan kaç bininci sahne, içte kopan ihtilaller; yıkılan, kurulan zeka anıtları.
Sayfa 108 - Can
İnsanoğlu kendisi için neler yapmazdı. Neleri yok etmezdi. Bunun iyilikle, kötülükle ilgisi yoktu. Sadece İnsanoğlu olmak yeterdi.
Sayfa 106 - Can
Suç buydu işte. Alışılmış düzenin ötesine geçmek istemekti.
Sayfa 106 - Can
Herkes hayatında muhakkak böyle birini tanımıştır
Tepeden bir gülüşü vardı. Kendisi için her şey olağandı, ama başkasına günahtı sanki. Yalnız o aldatabilirdi kocasını, yalnız o sevilebilirdi, yalnız onun uğruna erkekler yuvalarını yıkar, tehlikeli serüvenlere atılırlardı.
Sayfa 104 - Can
Duygudan yoksun bir yaratıktı. Bir canavardı. Aşkı bilmemiş, bunu ömründe hiç duymamış bir insandı. Aşk dediği onun, sadece birtakım görünüşler, birtakım cinsel zevklerdi. Cinsel ilişkilerdi yalnızca. Bir yanda rahat hayatını, öte yanda cinsel yaşamını sürdürmek istiyordu.
Sayfa 103 - Can
D. H. Lawrance
Ben, canlı insan, birbirine uymaz parçaların çok garip bir toplamıyım. Benim bugünkü evetim, dünkü evetimden garip ölçüde başkadır. Yarınki gözyaşlarımın bir yıl önceki gözyaşlarımla hiçbir ilgisi yoktur. Sevdiğim kimse değişmemişse, değişmezse, onu sevmekten cayacağım.