Philippe Beneton Gönderileri
Philippe Beneton kitaplarını, Philippe Beneton sözleri ve alıntılarını, Philippe Beneton yazarlarını, Philippe Beneton yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Düzen yalnızca çıkarlar üzerine inşa edilemez, doğru davranışa yol açan ve hiyearşilere hak kazandıran toplumsal bağlara ihtiyaç duyar.
Modernler, toplumsal dünyayı insan aklının faaliyetlerinden yola çıkarak kurabileceklerini ve örgütleyebileceklerini sandıklarında, bir yanılsamanın kurbanı oldular.
Oysa insan sözünü yaratmaz, onu öğrenir.
Muhafazakarlar 19. yüzyıl Avrupa'sında önemli bir entelektüel etki yaratacaklardır, ancak tarihsel evrim üzerinde etkileri yalnızca evrimi yavaşlatmak olacaktır. Muhafazakarlar tarihi öne sürerler ancak tarih bir bakıma onları haksız çıkaracaktır.
Modern toplum (Batılı anlamda) iki devrimden doğmuştur: Demokratik devrim, teknik devrim ya da sanayi devrimi. Marx birincisini düşsel görürken Tocqueville bunda modern toplum gerçeğini görüyordu; Tocqueville ikincisine hiç değinmezken Marx bunu yanlış yorumluyordu.
Üstün öğelerin alt sınıflarda ve değersiz öğelerin ise üst sınıflarda toplanması dengeyi bozan önemli bir nedendir. Devrimlere yol açan da budur: İkinciler güç kullanmayı istemezken, birinciler buna hazırdır. Marx'a göre oyun kurbanlar ile onları ezenler arasında oynanır ve iyi bir sonla bitmeyebilir. Pareto'ya göre ise oyun her zaman aslanlar ile tilkiler arasında oynanır, oysa koyun kitlesi oyunun kurallarından bile habersizdir.
Kimi tarihçilerin ister hoşuna gitsin ister gitmesin, diye yazar Pareto, insan toplumunun mütecanis olmaması, yani fiziksel, ahlâksal, düşünsel bakımlardan farklı olması, bir olgudur."
"Toplumun bu çeşitliliği"nin farklı yönleri vardır, ama bu çeşitlilik kendini her şeyden önce şu olguyla gösterir: Bilinen tüm toplumlarda ayrılma ve bir anlamda yönetilen bireyler kitlesi ile seçkinler grubunu oluşturan az sayıda birey arasında karşıtlık vardır.
Sınıf anlayışı, bir anlamda, Weber'i Marx'la karşı karşıya getiren şu iki genel düşüncenin kurbanı oldu:
1) İnsanları yöneten sadece ya da başlıca iktisadi çıkarlar değildir;
2) İnsanları gerçekten birbirine bağlayan iktisadi çıkarlar değildir.