Ağlamayı becerebilen biri olmadım hiç. Hala da öyleyim. Ama tüm gerçek gülüşlerimi kaybettim. Dışına gülen, içine onun adını fısıldayıp hüzne boğulan biriyim ben. gözlerime bakmadı, gülümsedim. Başkasına sarıldı, gülümsedim. Onu öptü, gülümsedim. Beni görmedikçe ben hep gülümsedim.
Tüm bunlar öyle ağırdı ki ben kimse anlamasın, en çokta o anlamasın diye hep gülümsedim!