(2 Nisan 1914 - 4 Eylül 1991): Yazar. Niğde'de doğdu. Soyadı İlter'dir. Antalya Lisesini (1936), A.Ü. Hukuk Fakültesini bitirdi (1941). Matbuat Müdürlüğünde (1936), PTT'de, Ankara Radyosunda (1937), Millî Eğitim Bakanlığında (1940), Basın Yayın Genel Müdürlüğünde (1951) ve Ziraat Bankası'nda (1951) çalıştı. İstanbul'da öldü.
Varlık dergisinde önce şiirleri yayınlandı (1937-1941). Şiir ve sanat üzerine yazılar yazdı. Sonra hikâyeler yazmaya başladı. Hikâyeleri gözlemlere dayanır.
Hikâyeleri: Çırılçıplak (1957), Bulut Gelir Pare Pare (1958), Gülen Ayva Ağlayan Nar (1959), Şubat Gecesi (1964), Acı (1970). Romanları: Gün Görmeyen Sokak (1958), Toprak (1962), Gökkuşağı (1965), Horoz Değirmeni (1967), Kimin İçin (1967). Oyunu: Ayrı Dünyalar (1961). Hatıraları: Orhan Peker'den Anılar, Sevgiler, Mektuplar, Şiirler (1980).
Şahap Sıtkı, günümüz kitap dünyasında ismi geçen bir yazar değil. Ben de ismine ve 'Gün Görmiyen Sokak' romanına Fethi Naci'nin 'Yüzyılın Yüz Türk Romanı' adlı inceleme kitabında rastlamış ve "okuma listeme" eklemiştim. Romanı okudum ve beğendim. Benim için romanı ilginç kılan ve beğenmemi sağlayan yönü ise hikayesinin yaşadığım kent Antalya'da geçiyor olması. Şahap Sıtkı liseyi Antalya'da okumuş. Sanırım lise yıllarında yaşadığı Antalya'yı anlatmış ve benim tahminim sanki 1930'lu yılların Antalya'sında geçiyor romanın hikayesi. O dönemin Antalya'sını okumak benim için gerçekten çok ilginç oldu ve bu açıdan romanı çok beğendim. Bu roman 1958 yılında Varlık Yayınları tarafından basılmış. Piyasada ve kütüphanelerde pek kolay bulunabilecek bir kitap değil. Ben sahaflarda araştırıp zor bulmuştum. Aradığıma değdi doğrusu.