Selam️ Şenler Yıldız “Mısır Tarlasında Bir Eksik”..
“Çocukluğumu hatırladıkça oturup ağlayasım geliyor, diyenle aynı çocukluğu yaşadık.” Sayfa 44
Bu cümle bile benim için yeterliydi aslında, benzer geçmişin, benzer yoksunlukların özeti. Yaşını bilmediğim yazarın ilk eseri ile, bir noktada benzeş çocukluk anılarında buluştum.
Kitap kısa hikâyelerden 134 sayfadan oluşuyor, ama ben okurken öykü-deneme-şiir arası gelgitler yaşadım. Hüzünlendim, gülümsedim, aaa bak bunu da benim gibi hatırlayan varmış demek oldum. Yaşını bilmediğim deme sebebim de bu, kendi biriktirdikleriyle mi, gözlemleyip kalemine kattıklarıyla mı doğduğunu bilmediğim satırlarda, çocukluğumdan, unutulmaya yüz tutmuş birçok ayrıntıyı hatırlamış oldum.
Sobalı, bahçesinde ağacı olan, en kötü komşu evin bahçesindeki ağaca gönül değdiren, evlerde büyümüş; kara önlükle okul yolunu, elinde şeytan uçurtmasıyla koşan, koştukça düşen, düştükçe yaraları asla kabuk bağlamayan neslin, birbirinden bağımsız kısacık hikâyeleri, şöyle burnunun direği esaslı olarak sızlamadan okuyamayacağı bir eseri listeme iliştirip gidiyorum.
Saygılarımla
"Hayat çocuk kiri kadar,köpüklerle akıp gidecekmiş gibi.Kaldı ki bir çocuğu sadece temizken sevecek kadar taş kalpli değildik."
Yeni yazarları ve özellikle kadın yazarları okumaya ağırlık vereceğim yeni senede bitirdiğim ilk kitap MISIR TARLASINDA BİR EKSİK oldu.
Birbirinden bağımsız görünen ama hikayenin bir yerinde "Acaba bu diğer hikayedeki kahraman olabilir mi?" diye düşündürten kısa öykülerden oluşuyor.
İnsan olma hallerinin ve hayatın normal akışına ayak uydurmakta zorluk çekenlerin öykülerini anlatan kitap sonunun gelmesini istemeyeceğiniz lezzette cümlelerle dolu.Düz yazı ve şiirin bir araya geldiği kitabın dili bana Şule Gürbüz'ü anımsattı.
Mâlum, cemre bugün havaya düştü. Yüreğimize de baharlar gelsin.
Şöyle sıcacık bir kitap iliştireyim, siyah önlüklü çocukların o güzide zamanlardan güzel izler hatırlayacağı...
Mısır Tarlasında Bir Eksik şiirsel bir tatta oluşan hikaye - denemeler bütünü. Hüzünlendim, kahkaha ile güldüm, özledim zaman zaman. Satır aralarındaki o ince çizgiler beni düşündürdü. 21.yüzyıl çocuklarının anlayamayacağı bir sürü güzellikler karmasıydı. Kıyısından köşesinden yakaladığım o güzellikleri okuyunca aaa bunu bende yaptım, bende böyleydim dediğim yerler oldu. 70,80 hatta 90'larda bir gençlik çocukluk dönemi geçirenlerin belki hüzünle hasretle okuyacağı bir kitaptı. İnsanca pek insanca duyguların yaşandığı zamanlar, telefon tablet gibi karesel dünyaya hapsolmadığımız zamanlar... Gönül rafımda yerini aldı.