Hakkında
Susan Kreller, 1977 yılında Almanya’nın Saksonya eyaletindeki Plauen şehrinde doğdu. Alman ve İngiliz Dili ve Edebiyatı bölümünde eğitim aldı. İngilizce’de yazılmış çocuk şiirlerinin Almanca’ya çevrilmesi üzerine doktora yaptı ve bu çalışmasını kitaplaştırdı. Serbest yazar ve gazeteci olarak çalışan Kreller, gençler ve yetişkinler için romanlar dışında, çeşitli dergi ve radyo programları için şiirler ve öyküler de yazdı. 2012’de yayımlanan ilk romanı Elefanten sieht man nicht (Gerçeği Gözardı Edemezsiniz) ile dikkati çeken Kreller, Alman Gençlik Edebiyatı Ödülü’ne üç kez aday gösterildi ve Karda Birdoksan (Schneeriese, ON8) adlı romanı 2015’te bu ödüle değer görüldü. Son romanı Pirasol 2017’de yayımlanan yazar, ailesiyle birlikte Kuzey Ren-Vestfalya’da, Bielefeld’de yaşıyor.
Unvan:
Yazar
Doğum:
Plauen, Almanya, 1977
Okurlar
1 okur beğendi.
26 okur okudu.
11 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
"Eğer biri, ondan bu durumu anlatacak somut bir tarif isteseydi -elle tutulur herhangi bir şey yani- şöyle hayal et, derdi. Bir deniz hayal et, derdi, ortalama bir deniz. Sıradan bir deniz. Abartılmış bir deniz değil, kartpostallardaki gibi değil, çok daha güzeli. Suyun açık renk ama kıyıların gece mavisi olduğunu düşün. Hadi, sıcak ve dalgalı olduğunu düşün, kış değil ama, bak şimdi o denize, birkaç balıkçı eski püskü tekneleriyle denizde iz bırakıyor, her yerde martı gölgeleri yüzüyor ve en önde, denizin sığ olduğu yerde çocuklar suda oynuyor, şişman adamlar denizin üstünde taş sektiriyorlar, bir kere, bir kere ve bir kere daha ve her şey çok sessiz, her şey çok sesli, görmeyi dene, dene, derdi tüm gücüyle. Tabii nasıl güçlü olunacağını bilseydi. Martıların kendi gölgeleri üzerinde, denizin üzerinde nasıl çığlık attıklarını hayal et, fırtınaların nasıl koptuğunu düşün ve yağmurun yön değiştirerek denizin üstüne yağmadığını düşün, her şeyi tam olarak böyle hayal et. Eğer biri bir açıklama bekleseydi -elle tutulur herhangi bir şey yani- böyle derdi, Stella Maraun'un gözleri tam da böyle."
"Sonuç olarak, hiçbir şey söylemedim ama yine de her şey bitti. Onu görüyorum, ama yine de ona bir daha asla bakamayacağım. En kötüsü de şu: Böyle bir şey, ancak biri öldüğünde biter ya da senden ayrıldığında. O zaman geçerlidir üzülmek, o zaman hakkın olur buna. Ama biz birlikte bile değildik ki…”
U-nut-mak.
Bir şeyi, birini unutmak.
Bir şeyi, birini artık hatırlamamak.
Unutabilsem.
Unut!
Hiçbir şey söylemedim ama yine de her şey bitti.
Aşk, dondurucu bir soğuktur bazen…
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
