Wittgenstein daha sonra, “Üzerinde konuşulamayan şey konusunda susmalı” diye yazacaktı ve bu, Viyana’da en çok seks açısından geçerliydi. Şehirde yaşayanlar seksten çok ender olarak söz ederler, ama akıllarından hiç çıkarmazlardı; gerçeklik ile onun temsili arasında adı konmamış bir uçurum vardı.