Umay Umay Sözleri ve Alıntıları
Umay Umay sözleri ve alıntılarını, Umay Umay kitap alıntılarını, Umay Umay en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Seni üzmenin bir yolunu hep bulacaklar.
Altıkırkbeş Yayınları
Ne zor, yazarak anlatmaya çalışmak sustuklarını.
“Ben özgürüm, ben yalancıyım, ben pisim....., iyi çalışmalar Türkiye.”
Tanrıya son sözümü söyledim; Terbiye borcum yok dünyaya...
Öyle boka battık öyle güçlendik ki
“Ben özgürüm, ben yalancıyım, ben pisim....., iyi çalışmalar Türkiye.”
Birini sevmem ne işe yarayacak?
anlamıyor musun,
kalbim kalmadı.
Sayfa 44
oluk oluk akan vajinamın içinde kertenkeleleriyle oynayan bir kadınım. Tutunmadan yükseldim..., güneşi bile geçtim, karanlığın gözlerini çaldım..; vahşetim bundan.
Sayfa 44
Kızıyordum, artık kızmıyorum. Bir şey oldu epey önce, kimsenin beni öldüremeyeceğini fark ettim. Affedilmeyecek ihanetlere tanık oldum. Affetmeyeceğim. Affetmenin, ne büyük uyum isteği ve palavra olduğunu fark ettim. Çok uyumsuzmuşum. Azıcık uyayım diye, ne fedakarlıklar yaptım, geçmiş olsun, affedemiyorum, etmeyeceğim de. Korku kendi cehenneminde debelensin, benim cehennemim başka.
"Tanrıya son sözümü söyledim; Terbiye borcum yok dünyaya..."
Sayfa 76 - ALTIKIRKBEŞ YAYINKitabı okudu
Çünkü gidenler her zaman bir fotoğraf bırakıyor...
Çok yakın ve çok uzaktık birbirimize.
Sayfa 99 - İthaki Yayınları, 1. Baskı, Mart 2021.Kitabı okudu
Kar yağarken çocukları kurşuna dizdiler. Herhangi bir nedeni yoktu. Ne ellerini, ne de gözlerini bağladılar. Soru sorulmadı. Yalnızca en esmer olana ağaca bakmaması söylendi. O da gözlerini askerin çamurlu botlarına çevirdi. Sonra sessizlik oldu. Çocuklar hiç üşümediklerini fark etmediler. Korkuyorlardı, nedenini boşverdiler. Yalnızca esmer çocuk ikide bir ağaca bakıyor, ıslak bir kızarıklık rüzgarla gözlerine bulaşıyordu. Sarı dişleriyle alt dudağını ısırarak, "lanet olsun" dedi. "Ben kötü bir şey yapmadım ki. Neden dövüyorlar bizi. Sadece duvarlara yaşamak istediğimizi yazdık. Daha iyi bile değil sadece yaşamak istediğimizi. Bağırmış da olabiliriz. Belki sokaklarda çok hızlı yürüdük, belki botlarımızın sesi biraz fazla çıktı. Ama biz üşümemek için koşuyorduk. Belki de baba bütün suç senindi." Yağmur yağıyordu ve çocuklar ilk kez bir şey hissettiler. Dönecek yerleri yoktu. "Ayağıma bakma" diye bağırdı asker. "Ben de bir şey yapmadım. Ama bir suçlu gerek adalet için. Ve adalet için kurban gerek bir kahramandan çok." Ama çocuklar yine de askere bağırmak istediler: "Neden av tüfekleriyle vuruyorsunuz, neden salıncakların ipleriyle boğuyorsunuz, neden yağmurdan sığındığımız duvarların altında
taşa tutuyorsunuz. KALBİNÎZÎ SÖKÜP ALAN BİZ DEĞİLDİK Kİ..."
Ama merak ediyorum; sana hiç aşık olundu mu?
Altıkırkbeş Yayınları