Hakkında
1959’da Çin’de doğan Wang Hui, Pekin’de Tsinghua Üniversitesi’nde profesördür. Çalışmaları çağdaş Çin edebiyatı ve düşünce tarihi üzerine yoğunlaşmıştır. 1996-2007 arasında Çin’de çok itibar gören Duşu (Okumak) adlı derginin editörlüğünü yapmıştır. ABD’de çıkan Foreign Policy (Dış Politika) dergisi 2008’de Wang Hui’yi dünyanın en önemli 100 aydını listesine koymuştur. Harvard, Edinburgh, Bologna (İtalya), Stanford, UCLA, Berkeley, Washington üniversitelerinde ders vermiştir. China’s New Order (Çin’in Yeni Düzeni), Harvard University Press, 2006; The End of the Revolution (Devrimin Sonu), Verso, 2011; The Politics of Imagining Asia (Asya’yı Düşleme Politikası), Harvard University Press, 2011 China’s Twentieth Century (Çin’in Yirminci Yüzyılı), Verso, 2016, kitaplarının yazarıdır.
Unvan:
Çinli Profesör, Yazar
Doğum:
Yangzhou, Jiangsu, Çin, 1959
Okurlar
8 okur okudu.
1 okur okuyor.
10 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
Denizaşırı Çinilierin "Çin" kavramı, ırk aynınma uğradıklarından "Qing'e Karşı Ming'i Yaşat" talebiyle örülmüştü. Yen Ching-hwang'a göre "eğer Çin hükümeti, Mançular yerine Han olsaydı, denizaşırı Çiniiierin 1911 Devrimi'ne kitlesel katılımları herhalde gerçekleşmezdi." Bu da Sun Yatsen'in "barbar Tatarları sürün, Çin kurtulsun" (quc hu dalu, hui fuzhonghua) sloganına yanıt gibidir. Devrimden sonra devrimciler Mançu karşıtı ulusal taleplerini hemen değiştirip "Beş Uluslu Cumhuriyet" sloganına sarıldı. Aralarında Zou Rong, Chen Tianhua, Zhang Taiyan, Sun Yatsen, Wang Jingwi, Zhu Zhixin'in de olduğu devrimcilerin yüreklendir diği biçimde bunların Qing hanedanlığından ayrılıp bir Han cumhuriyeti kurma niyetinde olduklarını anlamak zor değildir.
Liang Qichao'nun 1902 ile 1906 arasında yazılmış Yeni Yurttaş Üzerine Söylemler (Xin min shuo) ile Avrupa savaşı sıra sında yazılmış Avrupa Gezisi Üzerine İçsel Düşünceler (Ouyou xinying lu) karşılaştırılırsa, ilki ideal bir Avrupa görünümü çizerken, ikincinin Batı uygarlığının sayısız düzenbazlığına dikkat çektiği görülür. Liang'ın o zaman ele aldığı "Çin halkı nın öz-aydınlanması", artık Batı uygarlığına dayandırılmıyor, Batı'nın içine düştüğü bunalımı temel alan içe bakıştan türetiliyordu.4 Nisan 1917'de yayımlanan "Savaştan Sonra Doğu-Batı Uygarlıklarının Uzlaştırılması" yazısında Du Yaquan şunu söyledi: "Savaştan sonra insanlığın esaslı bir değişikliğe gideceği ne artık kuşku yoktur. Reform çağı kapımızda." Dahası, savaş "Batı uygarlığındaki ciddi sakatlıkları açığa çıkardı"; halk "çağdaş yaşamın ne Doğu' da ne de Batı' da kusursuz sayılabileceği konusunda aydınlandı", dolayısıyla "yeni bir uygarlığın doğuşu, insanların zayıflamasıyla hız kazandı.
Zhang Xichen, Ocak 1916
"Büyük Avrupa savaşı bittiğinde bir sonraki sorun, çelişkilerle ça tışmalar, ulus-devletler arasında değil, bir uygarlıkla öbürü, bir ırkla öbürü arasında; başka bir deyişle Avrupa ile Asya arasında olacaktır. Doğu Asya benzersiz bir uygarlık alanı yaratmıştır. Bunun merkezinde tartışılmaz biçimde Çin vardır, Hint kültürü ve Japon siyasi nüfuzuyla derinlik ve ayrıntı kazanmıştır. Yani Japonya bu uygarlığın kolu, Çin ise beynidir. Bugünün Doğu Asya'sı kargaşa ve iç kavga içindedir. Ama Avrupa' da savaş sona erip de savaşan devletler arasında barış imzalanınca, Doğu Asya halkları büyük olasılıkla birlik olup güçlü bir işbirliğine gidecek, sarı ve beyaz ırkı temsil eden uygarlıklar büyük bir çatışma içine girecektir. Çıkacak savaş, dünya tarihinde eşi görülmedik olacaktır. Bu savaşın benzeri olmayacaktır çünkü askeri ya da sınai nedenlerden doğmayacak, iki dünya görüşünün, iki dinsel bakışın, iki karşıt ruhun çarpışması olacaktır."
1909 Jöntürk İhtilali o dönem Çin basınına yansımış:
1912'de Xuan Lan'ın Doğu Derler n esi'nde çıkan "Jön Çinli Partisi ile Jön Türk Partisi, karşılaştırmasında, ne Çin ne de Türk devrimlerinin bütün halkın devrimi olduğuna, sadece azınlıktaki siyasetçilerin zaferi şans eseri kazandıkianna işaret edildi. Goangdong ilericilerinin söyledikleri genç Selanikliler partisinin sözlerden farklı değildi. "Yöneticiler yozlaşmışsa onların gücü büyük ölçüde yabancı sermayenin eline geçer. Herkes para ve ün peşindedir ama başı dik yurttaşın güçsüzlüğü kalıcıdır. Dürüst, yürekli, derinden üzülen gerçek yurtseverler, makam peşinde olan allar n eler ve zorba askerlerce dışlanır. Çin de Türkiye de aynı kaderin kurbanıdır.
Sayfa 99Kitabı okuyor
Günümüz Çin'inin siyasi yapısı, 1949 ulusu inşa projesinin ürünüdür; büyüklüğü ve egemenlik ilişkileriyse, Qing hanedanıyla 1911 Devrimi'nden sonra yeni doğan Cumhuriyet arasında kurulmuş sürekliliğe kadar gider. Başka bir deyişle, kendi içlerinde ve birlikte, "sürekli lik içindeki kesintiler" olarak düşünülen "devrim"-"süreklilik" ikilisi Çin'in "kısa yirminci yüzyılı"nı anlamamıza ışık tutar.
İletiler
Henüz kayıt yok
