"Ben
Çizilmiş bir yaşama atanmışım gibi."
“Güzeldin
Gövden gerilmiş devinmekteydi
Bir tabloda gibi her bakmaya değişen Karanlık anlamlardan arınan yüzünle
Hakkı verilmiş
Zehirleri alınmış kazanlarda
Demirle birlikte çeliğe koşmaktaydın
Ve döllenmekteydin mengenelerle kucaklanarak”
“Birden
Nasıl yalnız olduğumuzu anladım
Kimseler yoktu ikimizden başka birbirine bakan
Susuyor sessizce
Aşkla ilerliyorum
Milletim bileniyorum
Devirmeye”
içim ey içim bu yolculuk nereye
yine bir şehrin ölümünü başlatır gibisin
içim ey içim bu yolculuk nereye
yine bir şehrin ölümünü başlatır gibisin
Sayfa 102
Bu dünya soğuk.
Rüzgar genelde ters yöne eser.
Limon ağaçları kurur.
Bahaneler hep hazır.
Güzel günler çabuk geçer.
İçimiz hep bir hoşçakal ülkesi.
Hayat var kaçıp bıraktığımız zamanlarda da
Ölmek koşup varmak mıdır oralara
Sayfa 126
Benden beni çıkar bakalım kalacak mıyım
Üstüme beni koy bir de
Gözle dayana bilecek miyim
Yoksa hemen birkez daha bütünle bende beni
Özümü kullan
Çünkü aşktır
Beyaz bir sanattır
Sayfa 119
Ey gece sen de aldatıldın
Sana da tuzak kurdu yüzü güneş parıltılı kız
Sayfa 105
İçim büyük sabırla haşlandı
İçim eyİçim bu yolculuk nereye
Yine bir şehrin ölümünü başlatır gibisin
Sayfa 102