Bazen kendimi yapayalnız hissediyorum. Umutlarını yitirmiş, kalbi kırılmış ve hislerini tüketmiş gibi. İlk kez, hayatımda ilk kez bu kadar ortada kaldım.
Sonra bulunduğum karanlığın ortasında gerçekten de yalnız kalıyorum.Ilerlemek istiyorum fakat önümü göremiyorum.Çunkü hiç ışık yok.Deniyorum yürüyorum biraz ayağıma batıyor tüm dikenler taşlar.Ilk başlarda pes ediyorum fakat denedikce bulundugum duruma alışıyorum...
Kendi olarak, sana gelen
sana gereksinimi olmadan, seni isteyen
sensiz de olabilecekken, senin ile olmayı seçen
kendi olmasını, seninle olmaya bağlayan
O, işte…
Oruç aruoba