Ünlü İngiliz filozofu Bertrand Russell (1872-1970); “İnsanoğlunun yüzyıllar boyu, dine duyduğu gereksinme (ihtiyaç) nereden geliyor?” biçiminde yöneltilen bir soruya şu karşılığı verir: “Öyle gibime geliyor ki, her şeyden önce korkudan… İnsanoğlu kendini, özellikle güçsüz hissediyor. Onu korkutan üç şey var: Birincisi, doğanın kendisine yapabileceği şeyler. Onu yıldırımlarla çarpabilir. Ya da bir depremle yıkıp yok edebilir. İkincisi, başka insanların kendisine yapabilecekleri şeylerdir: Onu savaşta öldürmek örneğin. Üçüncüsünde dine değiniyoruz…”
Filozof, üçüncü olarak da, “pişmanlık sonucu üzüntüye düşülebileceği kaygısı” diye özetlenebilecek ve “dinin yardımıyla”, insanların belki “daha az etkilenebilecekleri” varsayılan korkudan söz eder.
Russell, bir başka yerde, görüşünü şöyle belirtir:
Dinin, her şeyden önce ve genellikle korku üstüne kurulmuş olduğunu sanıyorum. Bu, kısmen, bilinmeyenin korkusudur. Başınıza gelebilecek güçlüklerde ve itişmelerinizde, yanı başınızda duracak (yardımcı) bir ağabeyin olmasını size isteten korkudur. Bütün dinin kökü korkudur: Bilinmeyenin, ölümün saldığı korku…
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.