Zihnimiz hep mükemmeli düşünmeye çalışıyor. Kötü, mükemmel bir biçimde en kötüsü içinde hiç iyi ihtimalleri barındırmayan. İyi ise mükemmel biçimde iyi, kötü ihtimalleri yok sayacak biçimde. Bu da gerçek hayatla pek bağdaşmıyor çünkü gerçekler daha karışık içinde iyi ve kötü birçok yanı olabiliyor. Bakışımızı değiştirerek çeşitli yönler bulabiliyoruz fakat zihin kötüyü tasarlamak istiyorsa sadece onu üretmeye odaklanıyor.