Okuyacağım kitaplar arasında. Merak ettiğim bir kitap. İnceleme merakımı giderdi teşekkür ederim. Ve benim ruhumun adı " umutlu hüzün".
Ruhunuzun adı ne güzelmiş, fakat sanki bir anlatım bozukluğu oluşmadı mı? Her hüzünde bir umut yok mudur? Ya da belki Pessoa'nın dediği gibi çelişkilerle mi özgürleşiriz? Ruhumuz bir çelişkiler bütünü müdür?
Hüznü algılama ve yaşama biçimine göre değişir. Sadece umudun içinde değil mutluluğun yalnızlığın pişmanlığın kısaca her duygunun içinde biraz hüzün var. Zira mananın içerisine mecaz katmak hüzün istiyor biraz bende birazdan fazla olsa da seviyorum hüznümu. Çelişkiye gelince insan durmaksızın bir değişim içinde ise bugün ile yarını farklı olacak her etkiye bambaşka tepkiler verecektir. Ve evet bizler kendi çelişkileri içinde doğruyu arayan varlıklarız.
Hüznün Fiziği - Gospodinov okumam gerektiğini fark ettim acilen. :) Dediğiniz gibi her duygunun içinde değişen oranlarda hüzün vardır ve bu duygular bile aralarındaki çelişkilerle özgürleşiyorsa insan o zaman insan olduğunun da ayırdına varır.
İnsanı küçük bir evren olarak düşünürsek eğer tüm çelişkilerin ya da bize çelişki olarak gelen gerçekliklerin varlığın var olmasında ve yaşamını sürdürmesinde temel prensip olduğu sonucuna varabiliriz. İnsan bazen acıdan bazen mutluluk ağlar. Çoğu zaman eylemleri ardındaki sebebe mantıklı bir açıklama getiremez. Sonsuz ihtimaller içinde aklın sınırlarını zorlamak bana göre yaşamak. Zihinde var olan kördüğümu çözmek değil de bir düğüm daha atmak gibi. Ve düğümlerin içinde yaşamayı öğrenmek gibi.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.