Öğretmen yüreğiyle öğretmedikçe öğrenci de yüreğiyle öğrenemez der üstad...
Bu bağlamda;
Dünyanın en mutlu insanı; işini severek yapan, işinin mihnetinde safa bulan insandır. İşini sevmeden yapan, kanundan ve başkalarından korktuğu için takdir teşekkür beklediği için yapan insan kölelik zincirini kendi eliyle boynuna geçiren insandır.” der
Hilmi Ziya ülken [Aşk Ahlakı] isimli eserinde.
Ve öğretmenler;
-dipdiri, canlı, heyecanlı,
~öğretmekten ve öğrenmekten keyif alan,
~mesleğine aşık,
~yüksek öz-güvene sahip, kendine güvenen ve aynı zamanda özgün, özgürlükçü, farklı bir kişilik örüntüsüne sahip olduğu an sorunlar çözülür derim...
Eyvallah 👍🏼
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.