Okudum aynen, Böll için bu kitap tam ölçü değil ayrıca bil, çok farklı kitapları var.
Durağan bir kitap, bireyi ele alan. Savaşı teğet şekilde anlatan. Oysa Böll savaşı çok daha keskin anlatmıştır öykülerinde, yine insani olarak , vurdu kırdı kısmıyla değil, Borchert gibi, aynı ekolden iki adam. Bu kitap için ise kitap toplantısında ikiyüzlü bir karakter olduğu söylenmişti çoğunlukla, şöyle demiştim, "Palyaço diyor ki, evet ben de sizler gibi ikiyüzlüyüm ama bununla yüzleşiyorum sizler ise inkar edip oynuyorsunuz sahtekarsınız."
Evet sakin bir kitap... Borchert ile yazım dilinin birbirine yakın olduğunu Mustafa abiye söylemiştim. Anca daha sona varmadım, kesin bir kanıya varmak için kitabı bitirmem gerekecektir. Çünkü sonucu merak ediyorum. Şu an kitabın yarısını geçtim ancak hala tırmanma aşamasındayız... Marie ise bence sadece bir basamak, yazarın kullandığı bir karakter; asıl amacının çok daha farklı olduğuna inanıyorum.
Büyük bir finali yok bana göre, oku bakalım. Marie evet odak gibi olsa da dert başka, Anna gibi, tabi çok farklı konular dönüyor.
Ben yazarın dilini sevdim ama beklentimi büyük tuttum galiba, beklentimin altında kaldı. Şu an 150lerdeyim ama büyük bir final beklemiyorum Osman'ın dediği gibi.
Hans Schnier içten bir hedonist ve sürdüğü yaşam bunu gölgeliyor. Kendi zamanına kin kusan bir hali var ve çoğu yerde anakronik anlatımla geçmişe çok dem ile özlem duyuyor... Ve maskelerin ardına sığınan yüzlerin kendisi de dahil kahrını hissettiriyor. Bknz; Papa'yı kandıran Marie gibi...
Buna en iyi alıntı aslında Halil Cibran'dan gelir "Neşeniz, maskesini çıkarmış kederlerinizdir." ve devamında ise Fransız yazar, yönetmen ve senarist olan Romain Gray'in "rol yapmazsanız; asosyal, uyumsuz ve sinir hastası damgası yersiniz" sözü kitabı çok iyi bir şekilde özetliyor !!!
Deme öyle Osman abi :))) Burada yazdıklarım incelememi tamamlayacak olan düşüncelerimdir :))
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.