Zübük'ü, kızışmış bi seçim döneminde okumak; toplum üzerine sosyolojik olarak derinlikli düşünme anlamında gayetle hoş bi tevafuk oldu. Düzene, düzenin yürütmecisi iktidara ve iktidarcılara karşı duygularımın ne çeşit bir duygu olduğunu anlamak noktasında da şu sözler bana ferahlatıcı bir ufuk açtı:
—Kızıyorum bu insanlara ben, kızıyorum...
Sevgim öylesine coşkun ki kızmaya dönmüş; olmaz ki, bu denli de olmaz ki... (sayfa 156)
