esra ğayretli
@yumusak_ge
nirvana'ya ulaşmama dağlar var ve dağlar ancak okuyarak aşılır.
19 Eylül 1994
10 okur puanı
Haziran 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
kitap yazarsam bir gün içinde geçer belki | ğ
pencereyi heyecan ve merakla açmak
gökyüzü mavi olmuş mudur artık?
kuşlar yerinde mi?
sıra sıra dizilmiş sohbet ediyorlar mı?
gökyüzünü merak etmemek nasıl bir kayıp?
kaçırdığımız gökyüzleri de bizleri kaçırdıklarını düşünüyor mu?
ya penceremiz hiç olmasaydı?
kitap yazarsam bir gün içinde geçer belki | ğ
her gitmenin bir vakti olduğunun farkındaydı. gitmeyi geciktirdiği her yerden kovulur çünkü insan. uzun süre kalmayı istediği, yerleşmeyi düşündüğü yerler onu göndermenin, küstürmenin yolunu bir şekilde buluyordu. gittiği yerde de kalıcı değildi. bir sonraki kovuluşa, rahatsız oluşa kadar yaşayacaktı orada sadece. denizlerin ve okyanusların kabul etmeyip kıyıya vurduğu cesetler gibiydi. içini denizle doldursa da kalamıyordu denizle birlikte...
kitap yazarsam bir gün içinde geçer belki | ğ
'hayaller hakikatlere zararlıdır' yazısını tersten okumak istemişti. hayallerin yüceltildiği bu çağda 'hakikat, hayalden güzel olabilir' diyebilmek kuvvetli bir inanç ve koyu bir iyimserlik gerektiriyordu. hayalini kurduğu şeyin hayalini kurduğu şekilde gerçekleşmeyeceğini biliyordu daha doğrusu bu şekilde gerçekleşmeyeceğini baştan kabullenmişti. ama bu kabulleniş gerçeğin kurulan hayalden daha güzel olabileceği inancını solduramıyordu.
Okur Takip Önerileri
kitap yazarsam bir gün içinde geçer belki | ğ
duvara karşı yürürse duvarların üstüne gelmeye cesaret edemeyeceğini düşünüyordu. evde 3 oda vardı ve en geniş odada kaldığına çok mutluydu. yapması gereken işler biriktikçe atacağı voltalar da yer ve yön değiştiriyordu, odasının ise bunu kaldırabilmesi müthişti. evden çıksa nehir 10 dk uzaklıktaydı. ama nehire gitmektense aklının derelerini ıslah etmeye çalışmak daha yakın geliyordu. pek işe yaramadığını çok iyi bilse de.
evi varlığına şükredilecek kadardı. henüz bi yuva olmamıştı. içinde var olabiliyordu, günler geçiyor, gün doğuyor gün batıyordu ama sanki tam anlamıyla yaşayamıyordu. kendine en yakın hissettiği şeyin duvarlar olması, kendini duvara benzetmesi, sebepsiz yere masasına yerleşmesi normal miydi?
kitap yazarsam bir gün içinde geçer belki | ğ
nerede bilmiyorum. gözümün önünde sadece bundan eminim. bir araç, sürekli asker ve suçlu ekleniyor. çıkıyor parktan bir daha geliyor insan eklenmiş. araba sıcak gelince hava falan her şey değişiyor.
sonra bir mesaj. güzellik görmek istiyor bu kadar kan sonrası. ne olduğunu bilmiyorum kim olduğunu da ama çocuk fotoğrafı gönderiyorum.
kitap yazarsam bir gün içinde geçer belki | ğ
söylediği sözün nereye gittiğini idrak edemeyen biriyle karşılaştı. karşılaştı demek doğru sayılmaz. hep orada olan biriyle nasıl karşılaşılır? hevesini kıracak birkaç sözcük savruldu havaya. bazısını seçti aldı. sözcükleri aldı içine ama hiçbir sözcüğün kendisinden çıkmasına izin vermedi. hevesi kırılan herkes gibi heyecanlarını toplayıp rafa kaldırdı. havada asılı bir sessizlik bırakarak...