Kimi az sever, kimi çok
Kimi alır, kimi satar;
Kimi öldürürken gözyaşı döker de,
Kimi gözünü bile kırpmaz:
Çünkü herkes öldürür sevdiğini,
Ama herkes öldürdü diye ölmez.
Tüm bu beladan kurtulmanın yolu
bir hanımefendi olabilmekmiş
ama sorun şu ki
anlamsız geliyor tüm bunlar
bir türlü anlayamıyorum
neden dünya nüfusunun yarısını ikna etmem gerekiyor
bu bedenin onların yatağı olmadığına
Yanıtlıyorum sonunda
artık aşkın olduğunu düşünmüyorum
eğer o aşk olsaydı
şimdi burada olmaz mıydı
eğer doğru kişi olsaydı
şimdi yanı başımda oturmaz mıydı
eğer o aşk olsaydı basit olurdu her şey
evet artık aşkın olduğunu düşünmüyorum
belki de aşk değildi hissettiğim
sadece istedim
hazırdım kendimden daha
yüce sandığım bir şeye adanmaya
ve belki de niyetim buydu
tamamlanacağını sandığım
yoldaşım olacak adam oydu
İşte o an sarsıldım
Fark ettim ki çok safmışım
Güzel bir kavramı bir insana yakıştırırken
Sanki bu dünyadaki biri
Aşkın tek temsili olabilirmiş gibi
Sanki yedi milyar insanın aradığı
Kahvaltıda hazır pizza yiyen
Bir seksenlik
Esmer bir adam olabilirmiş gibi
Sevgilim yanımdayken
Kendini daha iyi hissetsin diye
Olduğumdan daha az zeki görünmek için
Çabalamayacağım
İçimdeki cevheri gören
Ve onu daha da güçlendiren
Birini hak ediyorum