Zamanla değil, bir yerde
Benim olmayan bir şeyle yaşlanıyorum
Bak işte, en soylu isteklerle odama geliyorsun
Ve düşün, insanlığın en alımlı katında
Her şey bu kadar doğal, her şey bu kadar güzelken
Sorarım, neden böyle yabancı kalıyorum sana?
Okur Takip Önerileri
Gün bitti. Saat kaç. Bitecek mi savaşımız
Hak edilmiş hüzünlerimiz olacak mı bizim de
Dönüp dönüp arkamıza baktığımız
Bir dünya kalıntısı üstünde
Hak edilmiş hüzünlerimiz olacak mı bizim de
Ey umut, ey beyaz örtülerin tükenmez uzunluğu
Kimse bir gün sana koşmaktan kendini alamaz.
Ve umutlar sonsuzdur. Çünkü en büyük yaslar
En büyük ölümlerden sonra tutulur.
Böyle ansızın işte yetişip sana gelmek
Seni bu kadar sevmek suç ve ceza
Kim ne derse desin ben bu günü yakıyorum
Yeniden doğmak için çıkardığım yangından..
Birinin de çok alıştığı bir şey vardı
Kapı
Sanki bir olmazlığa doğru
Açılıp kapandı.
Silkinip çıkmak gibi gün ışığına
Çok belli umutlarınız olacak
Hepiniz, ama hepiniz kendi karanlığını savunacak
Bütün hep kendi karanlığını
Duygular, duygularınız
Gözyaşı, gözyaşlarınız
Kediniz için olacak.
Sana her zaman söylüyorum, senin yüzünde gülmek var
Bakınca bir yaşama ordusu çıkıyor aydınlığa
Biliyor musun, az az yaşıyorsun içimde
Oysaki seninle güzel olmak var