Yurda gelişinin ilk günlerinde sık sık ağlamıştı. Fakat alışkanlık yüzündendi bu. Birkaç ay sonra da, onu yurttan çıkarsalar bu yüzden ağlayacak duruma gelmişti. Hep alışkanlık yüzünden.
İnsan hareketlerinin çoğu, kendisinin daha sonra da sürekli yaşamaya devam edeceği önkoşuluyla ortaya çıkar, bu önkoşul ortadan kalkacak olursa da geriye hiçbir şey kalmaz.
“İnsan ister dâhi ister aptal olsun, yalnızca kendine ait saf bir dünya asla mümkün olmaz. Yerin ne kadar derinine inerse insin, çevresine ne kadar yüksek duvarlar örerse örsün, fark etmez. Bir an gelir, birileri o dünyayı yıkıverir.”