Okuduğum kitaplarda kendime benzer bir şeyler
aradım, bazı şarkılarda beni anlayacak hisler aradım,
kendimi notaya dökecek zamanlamaları bekledim.
Bazı filmlerin içinde kendi karakterimi aradım,
aradığım tek şey kendi yansımamı görmekti. Ama
tüm bunlardan habersiz, varoluşumu dikizlerken
çok şey yapmışım. Kendi kitabımı yazmışım, kendi
şarkımı söylemişim, kendi filmimi çekmişim. Başrol
oynamışım. Söylemediler, görmedim, bilmedim.
Aramaya devam ettim. Yansımalar dünyasında hep
bir ışık aradım. Rolünü ezberlemeden sahneye çıkan
tiyatrocu gibiyim artık. Ne anlamı var artık provanın?
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.