Ama erkeklerden bile zalim kadınların hikayelerini daha çok duydum. Bu kadinlar, kıskançlıklarından, öfkelerinden ya da sırf kolay hedef gördüklerinden kocalarının sebayasını dövüp aç bırakıyorlardı. Belki kendilerini devrimci (hatta feminist) kabul ediyorlardı, kendi kendilerine, tarih boyunca insanların yaptığı gibi, daha yüce bir iyilik uğruna şiddetin mübah olduğunu söylüyorlardı.