Cahit Zarifoğlu'nun yıllar önce yazdığı bir bayram tebriği.
İYİ BAYRAMLAR….
“Büyüklerin ellerinden
Küçüklerin gözlerinden
Suriye’nin toprağından
Bosna’nın bayrağından
Akşam akşam içime düşenler.
GEL SEVGİLİM
Ve akşam olur gün batar ufukta
Acıyı acıya bindirmeden gel
Buz gibi ayrılık yatar ufukta
Içimdeki koru söndürmeden gel.
Öterken bahçemde şeyda bülbüller
Açmışken baharda tomurcuk güller
04:31 05.06.2019 -- utanç günümüz
Kastamonu'nun Hisarardı mahallesinde , ataması yapılmayan 21 yaşındaki matematik öğretmeni Kevser A. arefe günü kendisini asarak yaşamına son verdi .
İnsanları tanımak ıcın ugrasmıyorum artık zamanı geldiğinde onlar kendilerini tanıtıyor diyor şaiir dizelerinde doğruda diyor ! Evet insan oğlu etten kemikten varlık olduğu kadar da bir avuç toprak sudan yaratılmış bir avuç su olduğunu unutmuş malesef !Bende artık insanları bu saatten sonra tanımak icin hıç uğraşmıyorum zamanla alışıyor insan
#Değiştik Mi?#
#04.34#
Hayat ne kadar kısa ama biz hep kavga ediyoruz. Küçücük şeylerden birbirimizin canını yiyoruz. Kalp kırmak en büyük günah ama ısrarla bunun hep daha da üstüne çıkıyoruz. Neden ? Neden biz birbirimizi az da olsa anlayamıyoruz ki ha? Neden birbirimize hep yüklenip duruyoruz? Eski hallerimize ne oldu. Barışmadan yatmadığımız o günlere. Söylesene değiştik mi? Şimdi en ufacık şeyde çekip gidiyoruz. Birbirimize kalbimizi değil sırtımızı dönüyoruz. Mutlu oluyor musun gerçekten bensiz öylece yatınca? Ben olamıyorum. Lanet hayatta sende benden gidince ben mutlu olamıyorum. Sende gidiyorsun beni yapayalnız bırakıyorsun. Eskisi gibi değiliz baksana. Artık eskisi gibi her şeyin üzerine çizgi çekip yalnızca o büyük aşkımızı yaşayamıyoruz. Ne oldu bize böyle? Nazar mı bu kem göz mü? Bizi bizden uzaklaştıran ne? Biz böyle değildik. Ve ben böyle olmak istemiyorum. Şimdi gitmek zorunda kalıyorum, gelemiyorum, barışmıyoruz, barışamıyoruz. Öylece yatıyoruz. Sabaha kadar küs birbirinden uzak, öylece. Ertesi gün bile barışamıyoruz. Bu kadar mı gücünü yitirdi büyük aşkımız söylesene? Nasıl rahat ediyor için ben bunları düşünürken, yaşarken, ölürken? Söyle nasıl rahat ediyor. Ben seni vatanım bilmişim ailem bilmişim sen ne yapıyorsun beni her defasında tutunduğum daldan aşağı itiyorsun. Biliyorum birbirimizi seviyoruz ama eskisi gibi değiliz. Olamıyoruz. Barışmadan yatıyoruz artık. Birbirimize karşı düşman gibi davranıyoruz.
26.06.2019
A.U
#Haksızlık#
#04.44#
Haksızlık değil mi bu? Ne sanıyorsun ben hiç üzülmüyor muyum ? O aramızdaki cam kırılıyor ve hep yara bere içinde kalıyoruz. Kanıyoruz, kanatıyoruz. Ama o kesiği kapatamıyoruz. Birbirimizi severek yaptığımız şeye bak! Yazık günah. Verdiğimiz harcadığımız onca emek var. Uykusuz kaldığımız geceler var. Hiç mi üzülmüyorsun? İçin nasıl el veriyor bensiz yastığına kafanı koyup yatmana. Benim sabaha kadar içim sızlıyor. Kalbim ağrıyor. İstemiyorum sen üzül kırıl sana bir şey olsun istemiyorum. Sen benim canımsın. Ben sana kıyamıyorum. Lütfen artık kavga etmeyelim. Birbirimizi üzmeyelim. Şu kısacık hayatı kavgayla değil aşkımızla geçirelim. Ne olur. Tut ellerimi, çekme ellerini benden. Çekme kalbini kalbimden. Alma seni benden alma yalvarırım. Ucunda ölüm olsa da ben seni sevmeye baş koymuşum bu yolda. Sende benimle kal. Acı seni seven kalbime lütfen. Lütfen. Lütfen...
26.06.2019
A.U