#Haksızlık#
#04.44#
Haksızlık değil mi bu? Ne sanıyorsun ben hiç üzülmüyor muyum ? O aramızdaki cam kırılıyor ve hep yara bere içinde kalıyoruz. Kanıyoruz, kanatıyoruz. Ama o kesiği kapatamıyoruz. Birbirimizi severek yaptığımız şeye bak! Yazık günah. Verdiğimiz harcadığımız onca emek var. Uykusuz kaldığımız geceler var. Hiç mi üzülmüyorsun? İçin nasıl el veriyor bensiz yastığına kafanı koyup yatmana. Benim sabaha kadar içim sızlıyor. Kalbim ağrıyor. İstemiyorum sen üzül kırıl sana bir şey olsun istemiyorum. Sen benim canımsın. Ben sana kıyamıyorum. Lütfen artık kavga etmeyelim. Birbirimizi üzmeyelim. Şu kısacık hayatı kavgayla değil aşkımızla geçirelim. Ne olur. Tut ellerimi, çekme ellerini benden. Çekme kalbini kalbimden. Alma seni benden alma yalvarırım. Ucunda ölüm olsa da ben seni sevmeye baş koymuşum bu yolda. Sende benimle kal. Acı seni seven kalbime lütfen. Lütfen. Lütfen...
26.06.2019
A.U
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.