Belki de deliler gerçeğe bizden daha hakim oldukları için delilerdir. Gerçek hayatta karşılaşmadım ama okuduğum kitaplarda derin düşüncelerinin karanlığında dipsiz kuyulara düşenlerin sayısı azımsanamayacak kadar fazladır.
İnsan olduğumuz gerçeği, ölüm gerçeği , bilinmezlik gerçeği, aciz olduğumuz gerçeği düşündükçe bizi daha dibe çeken mevzular. Burada inanç devreye girip kısmi rahatlamalara vesile olsa da durdurulamaz düşünme yetimiz ve cevaplanamayan sorulardaki ısrarımız bizi hayattan soyutlamaya, hayatı anlamsızlaştırmaya yeter.
Günlük hayat alışkanlıklarının esiri olmuş güruhun içinde delirmek çok daha kolay.
Sizlere soruyorum ; akıl sağlığım tamamen yerinde , asla deli düşüncelere sahip olmadım diyen var mı?
Delilik hayatın hiçbir çağında peşimizi bırakmaz. Bir kimse aklı başında görünüyorsa deliliği yaşı ve servetiyle uygun olduğu içindir. La Rochefoucauld
