1986 yılında bir yaz gününde taşındık şartlarıyla karakterimi oluşturan, davranışlarımı koşullayan bu mahalleye. Geldiğimiz yere kıyasla daha canlı daha renkli bir yerdi. O çocuk aklımla bu mahalleye taşınmamızın beni çok mutlu ettiğini hatırlıyorum. Galiba hafıza tanıdığı, unutup yabancısı olmadığı şeyleri hatırlıyor sadece. Bugün yabancısı
Uzun süre kitap paylaşımı yapmamıştım kpss çalıştığım için. Sonrasında bir mülakata kaldım ama elendim. Aradan bir hafta geçmeden yine çok üzücü şeyler yaşadım. Ardından da deprem oldu. Evimiz bile yok artık. Bu yazıyı son 1-5, 2 yılda yaşadığım şeyleri unutmamak için yazıyorum. Unutmam mümkün değil aslında ama kimse unutmasın diye. 6 Şubat saat 4:17den beri dışarda sabahlıyoruz. İlk 4-5 gün boyunca bir Allah'ın kulu dahi yardıma gelmedi. Evimiz ikinci depremde girilmez oldu ve biz icerdeydik. Kafamıza duvar parçaları düşerek çıktık o evden. Ben her gözümü kapattığımda evin salonunu sallanırken görüyorum. Elektrikler kesilmişti, Kahramanmaraşta son birkaç yılın en çok kar yağışı o gece ve devamında ki 2-3 gün devam etti. Şebekeler gitmisti. İlk 10-15 dk'da kime ulaşabildiysek sonrasında 1 hafta kimseyle konuşamadık. İnsanın kendinden bile vazgeçtiği anlar olabiliyormuş. Bu psikolojide nasıl yeniden toparlanırım bilmiyorum. Sizlerden eğer sonuna kadar okuyan olursa sadece dua istiyorum. Hayat bir şekilde devam ediyor, edecekte hayatta olduğumuz sürece ama ne kaldığı yerden ne de eskisi gibi...
Yasemin
"O zaman tepki ver! Neden vermiyorsun? Göster gücünü! Yap ne yapacaksan!" diye bağırdım.
"Kıyamıyorum" dedi gözlerini açmadan. Ben yalnızca poker masasında blöf yaparım Nazlı. Ve asla da yalan söylemem... Hiçbir zaman blöf yapmadım. Seni o gün, o kumarhanede öldürmeleri lazımdı. Benim mekanımda, beni dolandırmanın cezası budur
Sayfa 181Kitabı okudu
İZEBEL’İN KALESİ
Son yıllarda “İzebel ruhu” diye adlandırılan ve bununla ilişkilendirilen meselelere epeyce ilgi gösterilmektedir. Birçok yazarın bu konuyu ele almasına karşın benden de birkaç defa bu konuyla ilgili düşüncelerimi içeren kasetlerim ve seminer notlarım istenmiştir. Bu nedenle bu meseleye bu kitapta ayrıca yer vermeye karar verdim.
İlkin, kötülüğün
Sayfa 171Kitabı okudu
400
400.gün... Evet sevgili tam 400 gündür hasretini çekiyorum. Bir gün bile senden vazgeçmedim. Bir günüm yok ki sana ihtiyaç duymadığım. Bir günüm yok ki seni aramadığım. Sakın işleri kendin için zorlaştırıyorsun deme sevgili, senden de bunlar duymayayım. Ne hissettiğimi ne sen ne de başkaları biliyor. Neler yaşadığım bir tek ben biliyorum. Artık