Hareket Ordusu Kumandani, 1., 2., 3. Ordular Müfettis-i Umumisi Birinci Ferik Harbiye Nazırı Atufetlü Mahmut Şevket Paşa Hazretleri en büyük savaşını Balkanlarda değil, Meclis-i Mebusan'da vermiştir. Koca Harbiye Nâzırı'nın ne mazisi, ne istikbali, ne askerî yetenekleri kendisini kurtarmaktan âcizdiler. Neredeyse güvenoyuna başvurulacak ve düşürülecekti. Önergeler birbirini izlemekteydi.
Sayfa 171Kitabı okuyor
Mustafa Kemal'in 1 Mart 1922 Meclis konuşmasını bugün herkes önüne koyup düşünmelidir. Atatürk'ün adını ağzından düşürmeyip, ülkeyi "Osmanlı'nın son günlerine götüren işbirlikçi siyasetçiler", "maaşa bağlanmış gönüllü ajanlar", "uluslararası şirketlerle bütünleşmiş 'yerli' holdingler", bol paralı "gerici örgütler", "kaçakçılar", "milliyetçilikle ilgisi olmayan milliyetçiler", "eğitilmiş bölücüler", devleti yıkmak isteyen "devlet görevlileri", medreseleşen üniversiteler, % 70'i borca giden bütçeler, artan yoksulluk, toplumsal çılgınlığa dönüşen sosyal yozlaşma, tarikatlaşan partiler, Gümrük Birliği'ni savunan "Atatürkçüler", liberal solcular, halktan ve gerçeklerden uzak dar kafalı "aydınlar", devlet kadrolarından uzak tutulan örgütsüz Kemalistler, öldürülen önderler; Mumcular, Üçoklar, Aksoylar, Kışlalılar... İşte ülkemizin karşı karşıya bulunduğu tehdit ve tehlikeler... Sanki Türkiye'de Mustafa Kemal yaşamadı, sanki Türk Devrimi olmadı. Ancak biliyoruz ki Mustafa Kemal yaşadı ve Türk Devrimi bir gerçek. 1939'dan beri verilen tüm ödünlere ve tüm karşı koyuş çabalarına karşın henüz yok edilememiş olan bir gerçek.
İlk anlaşmazlık, Meclis'in ilk çalışma günlerinde uç vermistir. Ittihat ve Terakki padişahın (Abdülhamit II) ilk olarak -Mebuslardan önce- yemin etmesini istemiştir. Kâmil Paşa bu yeminin 1876'da(1. Meşrutiyet Meclisi açılırken) yapıldığını ileri sürerek isteği geri çevirmistir. Halil Bey'in ısrarına kızmış ve Ittihatçilarca bağışlanamayacak görüşünü bildirmiştir.
“Canım siz ne oluyorsunuz, bu Meşrutiyeti Padişahımız Efendimiz lütfettiler." Bu yanıt sivil, asker Ittihatçi lider takımını fevkalâde öfkelendirmiş, özellikle Hafız Hakkı Bey'in (Paşa) sert karşılığında ifadesini bulmuştur.
Sayfa 69Kitabı okuyor
Hitler'in yukselme sebepleri
Birinci Dunya Savasi, Almanya icin felaketle bitmisti. Savasi bitiren 1919 tarihli Versay Anlasmasi Almanya'nin topraklarini onda bir oraninda kucultmustu. Savas tazminatinin odenmesi icin halk agir vergilere tabiydi. Enflasyon cok yuksekti.
Bu calkantili donemde bircok radikal parti ortaya cikti, bunlardan biri Almanlarin irklar piramidinin
ATSIZ'DA TARİH ANLAYIŞI: Atsız'ın lisans öğrenimi, Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü (Edebiyat Zümresi) olduğu hâlde bilim adamı olarak tarihle daha çok ilgilenmiş, bu konuda daha çok eser vermiştir. “Türk tarihinin içinde yüzüyorum. Diyebilirim ki her günüm 27 asrın içinde geçiyor." diyecek ölçüde (Atsız 1992: 67) kendisini tarihle
*****
Bed-asla necâbet mi verir hiç üniforma,
Zer-dûz palan ursan eşek yine eşektir!
Bed-mâye olan anlaşılır meclis-i meyde,
İşret güher-i âdemi temyize mihenktir...
*****
Sayfa 342 - 2.Kısım, (Kahire, Ezher'de Okuduğum Yıllar), -Müderris Yozgatlı İhsan Efendi-, Ziya Paşa'nın Terkib-i Bend'inin Son Yedi Bendi, Kaynak YayınlarıKitabı okudu
Anıtkabir'in Ötesi Atatürk'ün Mezar Mimarisi Ulusal Benliğin İnşası ve SürdürülmesiChristopher S. Wilson · Koç Üniversitesi Yayınları · 01 okunma
ATSIZ'DA TÜRK-TÜRKÇÜLÜK-MİLLİYETÇİLİK: 1943 yılındaki En Sinsi Tehlike broşüründe "Siyasî, içtimaî mezhebim Türkçülüktür." (Atsız 1992: 68) diyen Atsız'ın Türkçülüğüne geçmeden önce onun genel olarak "milliyetçilik” hakkındaki düşüncesini aktarmak doğru olacaktır. Ona göre milliyetçilik sosyal bir kanundur: "Tarihin
Ya yeter artık haberlerde sürekli cinayet haberleri görüyorum yok yere insanlar öldürülüyor. Bu iş çözülsün artık el kaldıranın eli kesilsin. Çindeki gibi vatandaşlık puanı olsun 10 tane suç kaydı olan otobüse bile binemesin yakalanıyor salınıyor bu ne saçma düzen hırsızı katili arsız olmuş herkesin elinde bıçak, silah var. Bu meclis ne iş
ikinci meclis önünden etnografya müzesine doğru,
Atatürk'ün tabutunun sadece 2,2 km'lik bir yolu tamamlaması 2 saat 25 dakika sürmüştü; başka bir deyişle saatte 1 km hızla ilerlenmişti. Bu hız, daha önceki İstanbul ve Ankara törenlerindeki yürüyüş hızlarından (sırasıyla saatte 1,63 ve 1,46 km) belirgin bir biçimde daha düşüktü.
Sayfa 71Kitabı okudu