Hasan-ı Basri (rh) şöyle derdi: "insanoğlu ne garip! Dili kalem, tükürüğü mürekkep olduğu halde, kendisini ilgilendirmeyen (lüzumsuz) şeyleri konuşur!"
İnsan eğer Gülden konuşacaksa, söze dikenden başlamamalı; parmağı kanıyor olsa bile...
Sayfa 58Kitabı okudu
Hayatta neye layık olduğunu, neyi hak ettiğini belirleyen en önemli şey senin neye cesaret edebildiğidir. Bir kıyafet, bir deneyim ya da bir statüye cesaret edebiliyorsan onu fazlasıyla hak ediyorsun demektir.
Harika bir gün
Harika bir güneş
Ve her gönül dalı çiçek açmayı hak ediyor bugün.
Keşke öyle bir elbise olsa
Ama Max
yalnızca işe giderken giyilecek bir elbise istemiyordu
(öylesi çok basit olurdu)
yalnızca düğünlerde giyilecek elbise de istemiyordu
(bu da çok süslü olurdu)
yalnızca kayak yaparken giyilecek elbise de istemiyordu
(çok sıcak olurdu o zaman) yalnızca yazın giyilecek olanı da
istemiyordu
(hiç ısıtmazdı öylesi).
Yıl boyunca giyebileceği bir elbise istiyordu.
Birilerinin umrunda olsak da sorsa keşke..
Peki SEN ne istiyorsun?
Sayfa 56 - Türkiye İş Bankası Yayınları
İnsaların iyi niyetlerini öldürmeyin , sonra kendiniz gibilerine kalırsınız.
Yağmur
Hasretin alev alev içime bir ân düştü
Değişti hayal köşküm, gözümde viran düştü
Sonsuzluk çiçeklerle donandı yüreğimde
Yağmalanmış ruhuma yeni bir devran düştü
Nurullah Genç
NET!
Oysa hepimiz anladık ki vatanı sevmek yahut haksızlığa tepki göstermek öyle sokaklarda vuruşarak, birbirine kurşun sıkarak, duvarlara sloganlar yazarak olmuyormuş. Bunlar bizi yalnızca 'kahrolası militan'lar yaptı. Adam gibi üniversitelerimizi okuyup bilimde, sanatta, ekonomide, teknolojide ileri götürmek varmış. Üniversiteye gidip devrimi bilimde yaparak, ülküyü sanata yüklüyerek, dini ruhlara yerleştirerek ülkeye çağ atlatıp ileri taşımak yerine çatışmaya giderek ülkeyi geri bırakmak küresel bir oyunun piyonu olmaktan başka bir şey değilmiş. Gerçeği yakalamak üzere farklı fikirlerimizi çarpıştırmak yerine kendimiz çarpıştığımız için gençliğimizle birlikte her şeyi heba ettik.
Karun ve Anarşist İskender Pala
Birçok yerde olduğu gibi bizim köyümüzde de çocuklar ya hastalanınca, ya başlarına bir kaza gelince ya da ölünce kıymetlenirler.
