Kendimizden Kaçmak Mümkün mü? Dostoyevski’nin Suç ve Ceza’sından Bir Kesit
Kendimizden Kaçmak Mümkün mü? Dostoyevski’nin Suç ve Ceza’sından Bir Kesit
Bazen, yeni bir şey aramak için işleri, çevreyi değiştiririz veya farklı bir şehre taşınırız, ancak ilk heyecan azaldığında, daha derin bir düzeyde çok az şeyin değiştiğini fark ederiz: Aynı insanlarız. İç yaşamımız temelden değişmedi. Hala - her zamanki gibi - olumsuz
Mutlak
NOT ! : Arkadaşlar 5 bölümden sonrasını yayınlamayacağım.Buraya kadar yayınlamamın sebebi insanlara okutup olumsuz eleştiri alıp kötü yanlarımı görmekti.Beş bölümün genel hikayeyi kafada tam oluşturamayacağının farkındayım hatta %1 bile oluşturmaz desem yanlış olmaz ama şuanlık bu kadarının yayınlanıp insanlardan anlatımım üzerine yorumlar almayı
——
Hiç Kürtlere benzemiyorsun?
Bu cümleyi hiç hayatınızda duydunuz mu ya da daha doğru bir ifadeyle buna maruz kaldınız mı?
İlk başta size övgü gibi hissiyat oluşturabilir. Lakin derine indiğinizde aslında öyle olmadığını anlarız. Eğer kimliğiniz konusunda size öyle olmadığınız ya da ‘hiç onlara benzemiyorsun’ denilirken, cümlenin altında yatan gizli anlamı anlamaya çalışalım. En başta size hoş gibi gelebilir fakat işin derininde bir çeşit hakir görme söz konusu. Onlardan farklı olma, onlar gibi olmadığına dair yaratılmış bir algı. Burada asıl sorulması gereken soru şudur; beni benzetmediği toplumu hangi kefeye koyuyor veya nasıl bir algısı var ki farklı olduğumu düşünüyor.
Günümüzde Kürt milleti için oluşturulmuş saçma ve yersiz birçok algı var. Bir toplumu bir kalıba uydurmak ve sadece o pencereden bakmak çok daha hakir görülecek bir konu. Bir milleti bir kalıba koyamaz ve sadece onun üzerinden bakmak doğru olmaz.
Hepimizde üstünlük-aşağılık karışımı yazı-tura gibidir. Örnek vereyim, bir yabancı ile konuşuyorsunuz ve dilimizi farklı telaffuz ediyor diye siz de gülüyorsunuz. Bu bir aşağılık kompleksidir. Ben doğrusunu biliyorum tavrınızdan üstünlük sağladığınızı sanıyorsunuz ama bu durum da aşağılık kompleksinin bir ifadesi.
Her mekân, her coğrafya, her sınıf kendi normlarını ve ötekisini oluşturur.
Odessa'nın rüyası :d
Tuhaftır, hafta içi rüyalarını hiç anımsamam, ama hafta sonu rüyaları oldu mu, özellikle sonuncusu eğer üzerine düşünürsem hep bir parça kalır. Bu sabah aklıma gelen ilk düşünce bu oldu? Neden böyle olmakta? Sosyolojik, psikolojik ve hatta ontolojik nedenleri düşündüm :d Şu sonuca vardım ki, hafta içi her gün sabah 06.00'da bir zil sesi ile
Herkes yetersiz patronlardan ya da işlevsiz iş arkadaşlarından şikayet ediyor ama peki ya astlarınız? Yönettiğiniz kişi sizi çıldırtıyorsa ne yapmalısınız? Eğer davranışları performansla ilgiliyse sizi rahatsız eden şeyi iletmenin dolambaçsız bir yolu var. Fakat bu kişilerarası bir sorunsa ne yapmalısınız? Birlikte yemek yemekten kaçındığınız