çimen BYN tekrar paylaştı.
Kimbilir kaç fani hayallerini gerçekleştiremeden göçüp gitti bu dünyadan.. Şimdi sen bana hayallerim mi var diyorsun? Deme..
Kim bilir kaç bebek ismi olmadan öldü.. Sen bana çocuğumun ismini "Esin" mi koyacagım diyiyorsun? Deme..
Kim bilir kaç insan sevdiklerini kaybetti..
Sen bana sensiz yaşayamam mı diyiyorsun? Deme.. Onlarda sevdikleri olmadan yaşayamazdı.. Bak yaşıyorlar ama. Bu hayatın oynadığı bir oyun.. Yaşayamam diyiyorsun sana yaşamayı öğretiyor.
Hayat bir film biz ise oyuncularız. Film bitiyor, oyuncular bitmiyor.. Yeni oyuncular geliyor.. En son oyuncular bitiyor yeni bir film başlıyor.. Senaryosu olmayan bir film. Yalanları olmayan, gerçekleri olan bir film başlıyor.. İki bölümden oluşan.. İki odalı ev gibi.. Filmin adı Gerçek dünya.. Cennet ve Cehennemden oluşan bir film.. Oyuncular teker teker gelmeye başlıyor Gerçek Dünya'ya.. Korku, Gerilim,Hüzün, Acı, Heyecan, Mutluluk dolu bir film.. Fakat hepsi gerçek.. Acılarda, korkularda..
Yanıtla
Tap - Chat Stories by Wattpad. Free Download
Bu mesaj cimenbuyun131313@gmail.com adresine gönderildi. Bu e-postayı alıyorsun çünkü Wattpad'e üye oldun (31 Adelaide Street East, P.O. BOX 565. Toronto, ON, M5C 2J6). Bu e-postaları almak istemiyorsan, buradan iptal edebilirsin.
Çoğu kişi sevdiğini “8 milyar insan içinden bir kişi” diye tanımlar ve örnek verir. Ama ben seni böyle değil bir kitapmış gibi örnekleyeceğim. Sanki büyük bir kütüphanedeyim, içinden birini alıp okumam gerekiyor. İşte o sensin, dikkatimi çeken kitap. Ezberlemek isteyip, anlatmak istediğim kitap. Alıyorum seni, yavaş yavaş, anlaya anlaya okuyorum. Noktasına virgülüne dikkat ede ede, duyguları hissederek okuyorum. Artık çok seviyorum, devamını merak ediyorum bu kitabın. Kimseye vermiyorum kitabı hatta kütüphaneyede koymak istemiyorum, çünkü başkası okumasın anlatmasın seni. Ama zorunluluk işte kitap benim değil kütüphanenin. Üzerinde gezecek gözlerden, sana değecek ellerden kıskanıyorum seni. Ben okudum bıraktım, başladım anlatmaya. İçinde geçenleri tam anlamıyla, ya da ekleye ekleye. En güzel yönleriyle, içindeki kötü olayları es geçerek. Ama gün geliyor kitabı başkasının elinde görüyorum ve o an hayat bitiyor. Yazar sadece benim için yazmamış seni, anlıyorum. Yavaş yavaş insanların elinde görmeye alışıyorum. Bir gün yeniden okumaya kalksam da eskisi kadar heyecan vermiyor. Zihnimde devamını getirmişim zaten başından okuyunca aynı şeyi hissettirmiyor. Noktasına virgülüne rağmen. Ama bu kitap güzeldi…
