Başta Yavuz (Sultan) Selim ve Kanuni (Sultan) Süleyman olmak üzere birçok padişahlar devrinde Türkler hristiyanlara harpte itidal ve zaferde mülayemet göstermeyi öğretmişlerdir. 1526'da 200.000 kişi ekilmiş tarlalara ayak basmadan ve bir tek ot koparmadan yaya olarak imparatorluğu bir baştan öbür başa katetmiştir. (J. Michelet Historie de France, Süleyman Avrupa'yı kurtarıyor bölümünden).
Sayfa 102 - Yağmur YayınlarıKitabı okudu
"29 Ağustos 1526 tarihindeki Mohaç zaferi Avrupa tarihinin değiştiği bir olay, Türklerin imparatorluğunun zirve noktası olarak kabul edilebilir. Yaklaşık 400 yıl sonra, 30 Ağustos 1922'deki Dumlupınar Başkumandanlık Meydan Muharebesi'nde kazanılan zaferse, Türklerin Küçük Asya'daki anavatanlarını savunmalarının zaferidir ve beklenen bir başarıdır. Hatta şunu da ifade edebiliriz; 26 Ağustos 1071 Türklerin Anadolu'ya giriş tarihidir;
26 Ağustos 1922 ise Anadolu'dan asla çıkmayacağımızın belgesidir."
İlber Ortaylı
Sayfa 89 - Kronik Kitap / 4. Baski
Osmanlılar Zapolya'yı Ferdinand'a karşı kuvvetle desteklediler. Ferdinand Buda'yı onun elinden almaya kalkıştı ( 1526). Osmanlı Padişahı buna Viyana'ya gidip muhasara ederek cevap verdi ( 1529)
Sayfa 35 - Kronik YayıneviKitabı okudu
1526'dan 1699'a kadar Osmanlı siyasi tarihi Orta- Avrupa sorunu etrafında dönmüştür.
Sayfa 12Kitabı okudu
Babür Hanedanlığı on yedi imparator çıkardı, bu imparatorlar 1526 ve 1707 arasında Hint alt kıtasını hâkimiyet altına
alarak birleştirdi; böylece dünya üzerindeki en zengin saray halkını yarattı. Fergana lordu Babür, Timurlenk ve Cengiz Han'ın soyundan gelen birçok küçük prens Özbekistan ve Safevi İmparatorluğu'nda yetişti. Babür, ömrünün son dört yılında Afganistan ve Kuzey Hindistan'ı aldı, buraları 1530'da Hümayunia bıraktı. 1540'ta görevden alınan Hümayun, on beş yıl sonra geri dönerek topraklarını genişletti ve sürgün sırasında tanıdığı sanatçılar ile bilginleri yanında getirdi.
Temür, Osmanlı ordusundaki Tatarları elde etmişti. Ülkeleri Osmanlı ülkesine eklenen Anadolu beğleri Temür ordusunda idiler. Bunlar Osmanlı ordusundaki erlerini Temür tarafına çekeceklerdi. Yıldırım'ırı oğulları da babalarından memnun değildiler.
Temmuz sıcağında savaş başladığı zaman durum işte bu merkezde idi. Çağataylılar, oklarıyla
