Benim öykümün kahramanı, hakikattir!
“Savaşı bando, mızıka ve dalgalanan sancaklar
eşliğinde at oynatan generaller, düzgün
sıralar oluşturup pırıltılı giysiler içinde geçit
yapan askerler olarak değil, gerçek yüzüyle
görüyorsunuz: Kan, acı ve ölüm olarak” (s.11).
Bu yıl içerisinde savaşın yıkıcılığını, doğaya, insan ve toplumlara verdiği zararı Leonid Andreyev’in “
Kızıl Kahkaha”¹
Batılı anlamda yazılan ilk tiyatro örneğimiz olan 
Vatan Yahut Silistre , Tanzimat Dönemi önemli yazarlarımızdan olan 
Namık Kemal ' in eseridir. Defalarca oynanmış ve bir çok dile de çevrilmiştir.
Eser, 1853 yılında Osmanlı ile Rusya arasında yaşanan Kırım Savaşı döneminde birbirine aşık olan İslam ve Zekiye' nin hikayesini anlatıyor.
İslam, vatanına olan sevgisi her şeyden üstün olan bir gençtir. Ve bu nedenle Zekiye ile vedalaşıp kuşatma altında olan Silistre Kalesi' ni savunmaya gider. Aşkına dayanamayan Zekiye ise kılık değiştirerek İslam' ın peşinden savaşa gider. Bundan sonrasında ise eserde, savaşta yaşananlar ve İslam ile Zekiye' nin başına gelenler anlatılıyor.
Namık Kemal denince akla gelen vatan sevgisini, bu eserde yoğun olarak hissediyorsunuz.
Kısa ve oldukca akıcı bir eser. Bu durumda tiyatro eseri olmasının da etkisi var. Daha uzun bir eser olsaydı da sıkılmadan okunurdu.
Tarihi kitaplar okumayı sevmeyenler için teşvik edici ve doğru bir başlangıç olur. Okunması gerektiği de bence tartışılmaz bir konu.
Keyifli okumalar.
