Arkadaşlarımdan biri, çeneleri kilitlenmiş, yanıma sokuldu, kulağıma eğilerek:
"- Güya bozulmuşuz. Uşak'ta Mustafa Kemal Paşa'yı esir almışlar."
O dakika nasıl ölmediğime hayret ediyorum. Geceyi nöbet içinde kendini kaybeden bir ağır hasta gibi hezeyan içinde geçirdim.