1903siyahbeyaz

1903siyahbeyaz
@1903siyahbeyaz
Yıkın içinizde o biriken hüzün kırıntılarını Sevgiyle başlayın neşeyle başlayın Güne aydın olun mesela Ya da güne bi merhaba olun Sevgi olun Hayat olun Yaşamak uğruna umut olun
Ankara
Artvin
12 reader point
Joined on December 2017
O beyaz şey durmadan gökten aşağı düşüyordu.Silkelendi ama üstü yine doldu. Merakla kokladı, sonra birazını dili ile tatttı.Bir an dilini ateş gibi yakmış, sonra eriyip kaybolmuştu. Bu onu çok şaşırttı. Bir kez daha denedi sonuç aynıydı.Etrafta seyredenler kahkahalarla gülüyorlardı. Nedenini bilmediği halde utandı,çünkü bu onun karı ilk görüşüydü.
Sayfa 21
Reklam
O acımasız gösteriyi her seyredişinde aldığı ders hep aklına gelıyordu; sopalı bir adam yasaların yapıcısı, itaat edilmesi gereken bir efendiydi. Ama onunla uzlaşmak gereksizdi.
Sayfa 17
Bir tek şeyden memnundu ; boynundaki ipi çıkartmışlardı. Onlara haksız bir üstünlük sağlamıştı. Ama artık boynunda olmadığına göre onlara gösterecekti. Bundan böyle boynuna başka bir ip asla geçiremezlerdi.Buna kesinlikle kararlıydı.
Sayfa 13

Reader Follow Recommendations

See All
Buck sessiz bir gururla ipi kabullenmişti.Kuşkusuz alışılmamış bir davranıştı bu;ama o tanıdığı insanlara güvenmeyi,onlara , kendisininkini aşan bilgeliklerinden dolayı saygı göstermeyi öğrenmişti. Ama ipin ucu yabancının eline geçtiğinde gözdağı verircesine homurdandı.Yalnızca hoşnutsuzluğunu belirtmişti.
Sayfa 9
Ama Buch ne bir ev köpeği ne de bir sürü köpeğiydi. Krallığın tümüne sahipti o.
Sayfa 7
Reklam
İLKELE DOĞRU
''Göçebemsi gelip gidişiyle eski özlemler, Aşındırıp zayıflatıyor alışkanlıklar zincirini Bir kez daha uzun, kış uykusunun içinden Dürtükleyip uyandırıyor vahşi türünü.''
Sayfa 5
Hamlet ile Hedda Gabler...düşünsenize ölümün nasıl da güzel ikilisi bu. Ama ne yazık ki ikimizde yapayalnızdık.Birbirimize yardım edemeyecek kadar yapayalnız.O kadar çok kendimize itilmiştik ki... Ölüm bile bizi bırlestıremiyordu
Sayfa 103
Kendine değil ,çağrıstırdıklarına aşık eden biri. Soğuk, uzak ,kuzeyli. Adı Hamlet'ti.
Sayfa 102
Mutsuzlara özgü o yapay neşe, o sanrılı coşku, o hırçın duyarlıklar, saplantılı incelikler, her şeyi tutkuyla sevmenin öldürücü alışkanlığı, hayata ve hayattaki her şeye fazladan değer vermenin getirdiği yıkımlar, kapkara bir mizaha dönüşen zekâ oyunlarıyla örülmüş diyaloglar, özel söylemler,genel suskunluklar, her şeyi savunu üzerine kurmanın kahredici güçlükleri,aradığını bir türlü bulamamanın getirdiği öfkeler , toplu halde yaşanması gerekirken yaşanamayan şeylerin yol açtığı batkılar,değişik zamanlar,tarihler ve kesitlerde yaşayan insanların bir araya gelmesiyle oluşmuş toplumların faturasını ödeyenler , rafine bunalımların paylaşılmaz ıssızlığı .Issızlık.
Sayfa 93
Reklam