Yani Türkiye son derece deneyimli diplomatlara sahipti Ama onların çoğu İstanbul hükümetine bağlıydı. Bu durumda Ankara kimleri gönderecekti?
Mevcut Hariciye Vekili (Dışişleri Bakanı) Yusuf Kemal (Tengirşek) bu görüşmelere başkanlık edecek vasıfta bir diplomat olarak görülmüyordu.
TBMM Başkanı Mustafa Kemal, arkadaşı İsmet Paşa'yı önerdi...
Fakat İsmet Paşa bakan değildi.
Mustafa Kemal bu işin de kolayını buldu. Yusuf Kemal'i istifa ettirip yerine İsmet Paşa'yı getirdi. Böylece asker İsmet Paşa önce "bakan", ardından da "diplomat" oluverdi (Bu formül 12 Mart 1971 darbesinden sonra Orgeneral Faruk Gürler'i cumhurbaşkanı yapmak isteyen darbeciler tarafından da aynen uygulanacak ama bu kez siyasi partilerin dik durmaları sebebiyle yürümeyecekti).
İsmet Paşa böylece 26 Ekim 1922'de de Dışişleri Bakanı olarak Bakanlar Kurulu'na girdi. Trabzon Milletvekili Hasan Bey (Saka) ve Sinop Milletvekili Dr. Rıza Nur başta olmak üzere, kendisine yardımcı olmak üzere 25 kişilik bir heyet oluşturuldu (Temsilciler Kurulu). Artık Lozan'a gidecek "Türk Murahhas Heyeti" hazırdı.
Hayatta her şey, çoğu kere kıyaslamalardan meydana gelir.
Sayfa 290Kitabı okudu
İnsan acı çekerken aşırı bir duyarlılığı oluyor.
Sayfa 279Kitabı okudu
Ömrümüz sonunda bir şiir olup uçacak
Sayfa 124Kitabı okudu
Günler puslu bir hüznü indiriyor takvimden...
Sayfa 117Kitabı okudu
Düşlerin anasıdır acılar...
Sayfa 117Kitabı okudu
Her yağmurla biraz daha yaşlanıyoruz
Bulut bilir mi bunu?
Sayfa 116Kitabı okudu
Güz yalnızca bir rastlantıydı
Ağaç bunu nerden bilsin?
Sayfa 115Kitabı okudu
KARŞILAMA
Ve aldım bedenimi ta dağlara kadar götürdüm
Küçüldüm küçüldüm..... bir nokta gibi
Sonra kaldırıp en olmadık
Harflerin üstüne koydular beni
İçinde aşkın bulunmadığı sözcüklere,
Oysa ben yalnızca bir güzü karşılamaya gitmiştim
Gözlerimizden ardakalan ve yitik aşklarımızdan.
Sayfa 114Kitabı okudu
Bir kent hep olduğu yerde çöker.
Sayfa 113Kitabı okudu
cama yazılmış ilk aşk sözleri gibi eylül...
Sayfa 111Kitabı okudu
Bütün ağlamaların dinmesi gerek bir şiiri yazmak için
Çünkü duyguların dinlendiği yerde başlar şiir
Sevginin üşüdüğü yerde yazı, çocukluğun bittiği
Ve hep genç kaldığı yerde annelerin.
Sayfa 110Kitabı okudu
Gözlerindeki o uzak denizlerde bir göçmen olan ruhum
Şimdi hangi gemilerde forsa ve sürgün hangi aşklara
Sayfa 107Kitabı okudu
Her gün çıkılmamış seferlerden dönerdim Her gün gemiler dönerdi tuzlu ufuklardan Her gün sabırsız ayaklarımla kıyıya inerdim
Bir gün güvenli suları terkedip açılmak uzaklara...
Sayfa 107Kitabı okudu
Ben sana bakardım, yani denize, o güvenli sulardan
Her gün bir gemi halatlarını toplayıp uzak seferlere çıkardı
Ben onlara bakardım yani gözlerine Gözlerin gidilmemiş denizler kadar kıskanç ve uzaktı.
Sayfa 107Kitabı okudu