Saklamak ve saklanmanın farklı algılara yol açtığı, teşhirin normalleştiği bir dönemdeyiz.
"Bugün mekânsal sınırları aşan bir gözleme ve gözetleme kültürünün içinde yaşıyoruz. Sosyal medyanın izlenme, performans gibi metrik ölçekler üzerinden kişileri teşhire zorladığı bir vasat hakim. Paylaşılmayan, görünmeyen yok sayılıyor. Bütünüyle bir kültür değişiyor" diyor yazar.
Bu konu üzerine dertlenen ve bunun normal olmadığının farkındalığını yaşayan kişilerin yazdığı makalelerden oluşan bir kitap.
Benim aralarında en sevdiğim makale sayfa 163'te başlayan Esra GÜLTEKİN "İnternette Çocuk Mahremiyeti" oldu...
"Gerçek anlamıyla hayatı tam olarak tanımayan çocukların, mahremiyet duygularını zedeleyip sonrasında da onların gerçek hayatta bütün insanî nitelikleri haiz bir şekilde yaşamaları beklenemez..."
(Sayfa 178)