İddalı bir yazı olacağını düşünüyorum. Çünkü bu kitap öyle sıradan bir kitap değil! Çok çok kutsal bir kitap. Hakan GÜNDAY'ın ilk okuduğum daha kitabının ardından, gerçek anlamda hayranı oldum. Sıra kinyas ve kayra'ya gelince ürperdim. Kitabı aldıktan sonra birkaç gün uzaktan izledim. Kendimi hazır hissettiğim bir gece başladım sayfalarının arasında ordan oraya sürüklenmeye. Ve her satırda kendimi buldum,kaybettim,buldum, kaybettim. Son sayfayı bitirdiğim zaman dünyaya eskiden olduğundan çok daha farklı bir açıdan bakmaya başladım. Kitabı tavsiye eder miyim diye sorarsanız? Kendine ve psikolojisine güvenen, benim hâlâ hayattan bir beklentim var diyenler hiç bulaşmasınlar...
