"İnsan sabahtan akşama kadar bekler ve hiç bir şey olmaz. Bekleyip durur insan. Hiç bir şey olmaz. İnsan bekler, bekler, bekler, şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür. Hiç bir şey olmaz. İnsan yalnız kalır. Yalnız... Yalnız..."
Bize hiç bir şey yapılmadı, yalnızca tam bir hiçliğin içine koyulduk, çünkü bilindiği gibi dünyada hiç bir şey insan ruhunu hiçlik kadar baskı altına almaz.