“Ve sen, engin deniz, uyuyan anne, barış ve özgürlük demeksin akan suya, çağlayan nehre. Bu sana erişen suyun çıkaracağı son çalkantı; kuytu meydanları dolduran son rüzgâr uğultusudur bu. Sonra sana karışacağım sınır tanımayan bir okyanusa sınır tanımayan bir damla olarak.”
Kaç yaşına gelirsem geleyim,
Kalbime dokunan sözlere,
Saçımın okşanmasına,
Güzel bir bakışa yenik düşeceğim..."
....
Ah yeniden başlamak hayata;
Çocukluğa, aşka ve sanata!
Reader Follow Recommendations
Yol uzun, imtihan zor, dünya yorucu ve insanlar çok kırıcı …
Yarınlar ne kadar karanlıksa, yarından ötesi o kadar aydınlıktı.
Dünyadaki olayların arasına neşeyle üzüntüleri ayıracak bir çizgi çizebilseydik ne iyi olurdu!
İnsanların kim oldukları sadece isimlerinden mi anlaşılır sanıyorsun? Bakışlarından, yürüyüşünden, görüntüsünden, kullandıkları ses tonundan tanırsın onları...
Ne bilginler geldi, neler buldular! Mumlar gibi dünyaya ışık saldılar... Hangisi yarıp geçti bu karanlığı? Birer masal söyleyip uykuya daldılar.
