Üşüyorsun;çünkü yalnızsın, içinde gömülü duran ateşi hiçbir insanın yakınlığı alevlendirmiyor. Hastasın; çünkü duyguların en güzeli, insanoğluna bağışlanan en tatlı, en yüce duygu senden uzak duruyor. Aptalsın; çünkü onca acı çekerken gene de mutluluğunu yanına çağırmaktan kaçınıyorsun ;onun seni beklediği yere doğru bir adım atmaya bile yanaşmıyorsun.